Οι κρεμαστρούλες μου!

  

Το θυμάστε το εκκλησάκι μου;Το είχα φτιάξει για κάποιο μπαζάρ μα η φίλη μου η Μαιρούλα μου το βρήκε θέση στο σπίτι αφού με ...διόρθωσε πρώτα πως είναι η Παναγία της Πέτρας και μου έδειξε το σχετικό άρθρο! Δεν της χαλώ ποτέ χατήρι γιατί είναι η..αδελφή που μου έδωσε η ζωή φίλοι μου και που η φιλία  των ...53 χρόνων που μας ενώνουν το δικαιώνει το τίτλο.

Τι έκανα όλες αυτές τις μέρες;..μέσα φίλοι μου..παρεούλα με τον Δημήτρη μου γιατί φοβόμαστε λιγουλάκι τη γρίπη που κυκλοφορεί και περιμένουμε να περάσει αυτό η υγρασία και το κρύο να βγούμε στο μονοπάτι μας σαν τα σαλιγκαράκια!

Πάντως πηγαίνουμε στο κτήμα μόνο τις Κυριακές δυστυχώς μόνο για να ταΐζουμε τα αδέσποτα μας και να γεμίζουμε το ντουλάπι του Κανέλλου με κονσέρβες και το κεφαλάκι του με χαδέματα!

Όμως δεν κάθομαι φίλοι μου...όχι καλέ..μόνο τεμπέλα δεν είμαι. Μάθημα με τη μαθήτρια μου,ένας νέος πίνακας και  απίστευτη παρεούλα μου κάνει με τα ..κους κους από το σχολείο της.

Βέβαια άρχισα πραγματούδια για τα μπαζάρ  και σκέφτηκα λίγες κρεμάστρες για πετσετούλες ή και κλειδιά .

Ένας συνδυασμός από ξύλο, πηλό και ζωγραφική.

Πάλι το εργαστήρι μου χαμός..

Ο..χαμός που λέγαμε..εδώ κι εκεί σκόρπια παντού..

Α ..μη ξεχάσω και τα σπιτάκια μου που βρίσκω βάσεις δοκιμαστικά σιγά σιγά χωρίς να έχω καταλήξει αφού τα προορίζω για μπαζάρ και σαν παλιά επιχειρηματίας σκέπτομαι ότι πρέπει να είναι φθηνά, ελαφριά και εύκολα να τα αγοράσει κάποιος και τα τα βάλει στο σπίτι του.

Ακόμα μία φορά θα σας παρακαλέσω να είστε επιεικείς με τις φωτογραφίες μου λόγω του γνωστού προβλήματος! Δέκα τραβώ..μία βάζω ..χα! χα! 

Σας εύχομαι ένα καλό ΣΚ φίλοι μου με ότι σας κάνει ευτυχισμένους.

                            Αχτιδένια φιλάκια!