Μικρή..μικρή έξοδος!

Ταξιδάκι μικρό..πολύ σύντομο στη Βέροια και συγκεκριμένα στη Βεργίνα σήμερα για να παραδώσω τα πράγματα που έφτιαξα όπως κάθε χρόνο για το μπαζάρ της Πρωτοβουλίας για το Παιδί.

Ψυχρούλα αρκετή όπως καταλαβαίνετε, αυτή η υγρασία της Μακεδονίας που σου τρυπάει το κόκκαλο θαρρείς. Ξεκινήσαμε και πρωί λες και θα πηγαίναμε σε χωράφι να φυτέψουμε! 

Δεν έβγαλα φωτογραφίες , πρωτοφανές για μένα ,οπότε θα σας βάλω μία και μοναδική  από το..τέλος της εξόδου μου ..που αλλού; 

Γυρίζοντας στο σπίτι μας από την παραλία της Θεσσαλονίκης μας , ο ήλιος έδυε πια..οι Θεσσαλονικείς παρόλο την υγρασία κάνανε την βόλτα τους και το καραβάκι..λες και ήταν πειρατικό ξεπρόβαλε μπροστά μας.

Μία υπέροχη εικόνα φίλοι μου, ο ήλιος που έδυε, το σκούρο σκαρί , οι λιγοστοί επιβάτες του..

Μετά την Βεργίνα στο σπίτι του κουνιάδου μου στη Σκύδρα  γευματίσαμε το νόστιμο όπως πάντα φαγητό της συννυφάδας μου , χαρήκαμε το κέικ μανταρινιού που έφτιαξα ( θα σας πω σύντομα τη συνταγή)  και πήραμε το δρόμο για το σπίτι μας.

Μία όμορφη έξοδος και βέβαια δεν γλύτωσα από την μανία του άνδρα μου για δένδρα αφού δεν άντεξε να μην επισκεφτεί το γνωστό πια φυτώριο μας και να πάρει 3 δένδρα με την δικαιολογία ότι θα τα βάλει στη θέση εκείνων που καταστράφηκαν από τον... παλιοσκώληκα του!!!

Τα βραδάκια τώρα χουχουλιάζουμε στο σπίτι, παίρνουμε θέση στο καναπέ, μασουλάμε την κολοκυθόπιτα του Δημήτρη και το ζεστό γάλα που γέμισα τις κούπες μας. Ότι πρέπει λοιπόν για δύο σαν κι εμάς.

-Κοριτσάκι μου κουραστήκαμε, πονάει και το πόδι μου..θα μου δώσεις ένα παυσίπονο;

-Συνέχιζε εσύ να με αποκαλείς κοριτσάκι και σου φέρνω τα πάντα!

Από αύριο ετοιμασίες για το κοριτσάκι μας την Ειρήνη μας που έρχεται από την Αθήνα, μας λείπει μα..μας αρκεί που είναι ευτυχισμένη με τον άνδρα της εκεί που είναι..άλλωστε είναι μεγαλύτερη η χαρά όταν τους περιμένουμε. 

Κάτι σαν..γλύκισμα που σου το φέρνουν ξαφνικά δώρο και το επιθυμούσες πολύ.

                      Αχτιδένια φιλάκια.