Αποχαιρετισμοί και σχέδια για κάτι νέο..

                               
                                  Η Κλώντίτσα μου!

Αποχαιρετήσαμε χθες βράδυ την Έλενα και τον.. Πανίκο της όπως τον λέει με εκείνη την τραγουδιστή Κυπριακή διάλλεκτο.. και ο Δημήτρης το έκανε σκαρώνοντας βραδιάτικα μια καρμπονάρα που την απολαύσαμε βλέποντας στη τηλεόραση το έργο " Οι αναμνήσεις μιας γκέισας".
Δεν μας έκανε καλό καιρό ωστε να πάμε κάποια εκδρομούλα μα ..τώρα υποσχεθήκαμε να πάμε κι εμείς κάποια φορά στη Κύπρο όποτε μπορέσουμε.
Απο τη Δευτέρα σχεδιάζω να αρχίσω τις δουλειές που έχουν σχέση με γραφειοκρατία και τέτοια για να ξεκινήσω όλη τη διαδικασία που χρειάζεται για το κλείσιμο του εργαστηρίου μου. τη σύνταξη του άνδρα μου και ..ίσως τη γέννηση μια νέας "Αχτίδας" σε άλλο μέρος που έχω κι όλας βρει.
 Ποτέ δεν είναι αργά να ξεκινήσεις κάτι νέο.. αφού μπορώ εγώ στην ηλικία μου ( δεν έχω καθημό η αφιλότιμη) γιατί να μας σταματά η .. μαυρίλα της εποχής και της κατάστασης που επικρατεί.
Τελικά είμαι απο τα άτομα που πάνε κόντρα στα δύσκολα, απο αυτά που δεν αρέσει να γονατίζουν στις αντιξοότητες και δεν επιτρέπω να μου κόβουν το υπέρτατο δώρο της ανθρώπινης ύπαρξης : το δικαίωμα να ονειρεύομαι και να σχεδιάζω το μέλλον..
Βέβαια φοβάμαι και σκέπτομαι και τα δύσκολα όμως.. όμως .. τι θα άξιζε η ζωή βρε παιδιά χωρίς να ρισκάρεις κάτι και χωρίς να ζεις την ηδονή του αγώνα ; Λέω τώρα.. σχεδιάζω ... και με κατσουφιάζει ο Δημήτρης μου που ζητά ησυχία και ταξίδια..
Γλυκιέ μου.. αυτό ακριβώς αγάπησες σε μένα ... τον Δίδυμο που κρύβω πάντα μέσα μου.. την ανησυχία μου, την προσαρμοστικότητα μου σε όλα και το γεγονός οτι ούτε μια Πάρκινσον δεν θα με κάνει ποτέ να μην ονειρεύομαι κάτι καινούργιο..
Σας εύχομαι καλό  ΣΚ να περάσετε καλά φίλοι μου.

Μία ακόμα γνωριμία, μία νέα φίλη!

Μη νομίζετε ότι σας ξέχασα.. Α! πα! πα! το κάνω καλέ εγώ αυτό!
Όμως σήμερα περίμενα την φίλη μας από τη Κύπρο  Elena G με τον άνδρα της και όπως καταλαβαίνετε είχαμε με τον Δημήτρη μου προετοιμασίες. Βέβαια και η καλή μου φίλη Γαστερόπληξ που ήρθε για να γνωριστούν και από κοντά . Πάντα  με συγκινεί κάθε νέα επαφή γνωριμίας μαζί σας και έχω ένα .. φάκελο όπου βάζω πάντα μία φωτογραφία με κάθε μια που γνωρίζω. Ο καλός μου με ...έδιωξε από τη κουζίνα του μόλις έκανα το γλυκό μου και έτσι κατέφυγα στο εργαστήρι μου για να τελειώσω τη τοποθέτηση του φύλλου χρυσού.
Οι φίλοι μας ήρθαν , άνθρωποι αυθόρμητοι , με χιούμορ, όπως ακριβώς τους θέλω. Βέβαια η αγαπημένη μου Γαστερόπληξ μου έφερε το ..φόρο της , τα υπέροχα κρουασανάκια με κουβερτούρα που λατρεύω και σταφιδόψωμα για τον φίλο της το Δημήτρη και καταγγέλλω ότι την επέτρεψε να μπει στο χώρο του ενώ εγώ έστρωνα τραπέζι !

Μετά μας έφερε η κόρη μου ένα μικρό.. πεσκέσι τον Δημητράκη να τον φυλλάξουμε ! Αφού τον παίξαμε, τον ταίσαμε, τον κοιμίσαμε ... του δώσαμε τα κρουασανάκια της Χρυσούλας για να μας αφήσει στην ησυχία μας να πιούμε το καφεδάκι μας και να φάμε το γλυκό μου.

.
Το απογευματάκι αργά μια βόλτα στο COSMOS πρόταση του άνδρα μου που βρήκε επιτέλους ανδρική παρέα !
- ΄Όλο γυναίκες μου φέρνεις βρε γυναίκα μου λέει!
- Αντί να χαίρεσαι του λέω μουρμουράς;

Μια ακόμα φωτογραφία με τον κούκλο μου ...αχ! χαζογιαγιά.. τι να κάνουμε βρε παιδιά!

Σας ευχαριστώ όλους εσάς που μου κάνατε σχόλια αυτές τις μέρες που πραγματικά  ήμουν πολύ στεναχωρημένη. Ξέρω πόσο δύσκολο είναι να αποχαιρετάς κάτι μα πιστέψτε με είναι πολύ δυσκολότερο να το ξεχάσεις..
 Όμως δεν ξεχνάς κάτι που αγάπησες  οπότε.. απλά προχωράς και παρακαλάς ο χρόνος να κάνει γρηγορότερα  τη δουλειά του σ' εκείνους που χτυπήθηκαν πραγματικά.
Γιατί φίλοι μου εγώ είμαι απλά μια φίλη με τη δική μου ζωή και ..προχωρώ ,ενώ η οικογένεια του είναι εκείνη που θα καταλάβει περισσότερο την απώλεια. Μαιρούλα μου είμαι πάντα κοντά σου.
 Αύριο πάλι το ..βάσανο μου ο Οδοντίατρος!
- Προτελευταία φορά μου είπε στο τηλέφωνο ..
-Ορκίσου μου του λέω... γιατί γελάς καλέ;
Οι φίλοι μας θα μείνουν λίγες μέρες και μάλλον κάπου θα κάνουμε και κανένα ταξιδάκι.. απλά βρε παιδί μου βραδιάζει από νωρίς και αυτό είναι κάτι που με εκνευρίζει.
 Αχ! Άνοιξη .. πότε θα έρθεις..θα τα ταράξω τα μίνι ταξίδια !

Μία ψυχοφθόρα μέρα..

Μετά από μια δύσκολη ψυχοφθόρα μέρα , με τη σκέψη της καλής μου φίλης που περνά σε μια πολύ πονεμένη φάση της ζωής της η Αγιογράφιση για μένα είναι ότι καλύτερο για να βρω τη γαλήνη και το θάρρος που χρειάζομαι για να σας κάνω τη σοφή και να σας πω ακόμα μια φορά ...:

Μην αφήνετε τη ζωή και το σήμερα να περνά και να χάνεται σαν το νερό μέσα από την ανοιχτή παλάμη σας.. Αγαπάτε, αγαπηθείτε , δώστε, πάρτε..ζήστε.. Το αύριο είναι άγνωστο ....

Νάτο λοιπόν ένα μέρος από το τέμπλο που ζωγραφίζω !
 Βέβαια έχω να προσθέσω το χρυσό πλαίσιο ολόγυρα  μα η ανάγκη που είχα σήμερα να δουλέψω έστω και για μια ώρα με έκανε και εγωιστικά  βιαστική να σας το δείξω! 

Είναι ακριβώς 1.58 Χ50 τελικά και έχω ένα ακόμα του ενός μέτρου.

Είναι οι Άγιοι Προφήτες , αυτό μου ζήτησαν να κάνω και είναι καθαρά βυζαντινή η τεχνική του απλά το φόντο σε δική μας ομοιόμορφη τεχνική. 
 Δυσκολεύομαι λιγάκι ,όμως τώρα τελευταία με έχει πιάσει ένα πείσμα και επιμένω να αγιογραφώ κόντρα στην απόφαση μου να μη συνεχίσω.

Τώρα έχω κι όλας αρχίσει να ετοιμάζω το πλαίσιο με ανάγλυφο μολύβι ώστε να τοποθετήσω τα φύλλα χρυσού ολόγυρα .Ο μόλυβδος που βάζω τον κάνει ανάγλυφο βγάζοντας το σχέδιο που τυχόν κάνω.
Όπως βλέπετε για να γίνει η τοποθέτηση εντελώς ίσια βάζω χαρτοταινία πριν το Μίξιον που κολλά τα φύλλα χρυσού.

Θα είχα κι όλας τελείωσει τουλάχιστον τις 3 πλευρές μα ο θάνατος του φίλου μας... η κηδεία...  δεν δούλεψα όλο το πρωί και ούτε είχα διάθεση το απόγευμα πάνω από μια ωρίτσα...

Έχω επηρεαστεί πολύ με το πόνο της φίλης μου είναι αλήθεια και η σκέψη μου σήμερα είναι συνέχεια κοντά της. Το μόνο που μπορώ να κάνω δυστυχώς είναι να την αγαπώ και να τη σκέπτομαι ... δυστυχώς... μόνον αυτό καλή μου φίλη Μαίρη...

Ένας φίλος έφυγε....

glitter-graphics.com

Σήμερα φίλοι μου το απόγευμα ένας καλός μας φίλος , ένα άνθρωπος ζεστός και αγαπημένος έφυγε από τη ζωή αυτή και ξεκίνησε το ταξίδι του στην αγκαλιά του Πλάστη μας.
 Ήταν ο αγαπημένος σύζυγος της φίλης μου της Μαίρης που τόσες φορές σας έχω μιλήσει γι' αυτήν . Φίλος του Δημήτρη μου , δύο χαρακτήρες διαφορετικοί εκ διαμέτρου μα τόσο ταιριαστά φίλοι .
Ο ένας Ανατολίτης με την Μαιρούλα του να του τα φέρνει όλα στο χέρι κι ο άλλος να μαγειρεύει , να ταίζει και να πηγαίνει βόλτα με καροτσάκι τα παιδιά του.
Δούλευε πάντα με πάθος, με άγχος , ακούραστα χωρίς σταματημό . Τον θυμάμαι με το τσιγάρο στο χέρι και τα ..δύο τηλέφωνα να μιλά συγχρόνως.. και ο δημήτρης επάνω απο το κεφάλι του να του τα παίρνει και να του τα κλείνει..
Μιλούσε και άκουγε με γέλιο στωικό τα σχόλια του άνδρα μου που πήγαινε στο γραφείο του να τον ξεσηκώσει να τα παρατήσει λέγοντας του  : φίλε, σταμάτα, πάμε , η πολύ δουλειά τρώει τον αφέντη..θα με θυμηθείς κάποτε..
Η ζωή τον χτύπησε δυνατά κάνοντας τον άνδρα μου Κασσάνδρα προφητική. Πρώτα ένα ανεύρυσμα που τον πήγε πίσω σε αυτό που αγαπούσε τη δουλειά του και λίγα χρόνια μετά η καρδιά του τον πρόδωσε και τον έβαλε σε νέες εγχειρήσεις, απιδηνωτές και τα τοιαύτα..
 Η Μαίρη ηρωίδα δίπλα του και τα αγόρια του κοντά του. Πριν δύο σχεδόν χρόνια έγινε παππούς μα δεν μπορούσε να παίξει με την εγγονή του γιατί :  -Κουράζομαι μου είπε τη τελευταία φορά που τον είδα , κουράζεται και η Μαίρη μου!.


glitter-graphics.com

 Καλέ μου Σταύρο, ο θάνατος σου μας συγκλόνισε με τον Δημήτρη μου και ο πόνος της φίλης μου από το Γυμνάσιο ακόμα,  πόνος δικός μου. Κλαίω μαζί της με τη σκέψη σου... Φίλε μας καλό ταξίδι , αύριο θα ήμαστε δίπλα σου να σε αποχαιρετήσουμε και ξέροντας τα όσα πέρασες ο Θεός θα είναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει.
Ο χαμός ενός ανθρώπου φίλοι μου είναι πάντα σημαντικός, ο χαμός ενός φίλου της ηλικίας μας κενό στο μέλλον μας και οι αναμνήσεις από το διάβα του στη ζωή μας πικρό χαμόγελο .

Ξεσάλωσα πάλι στις εξορμήσεις μου.. πότε θα έρθει ξανά Κυριακή παιδιά;

Νάμαι.. μόλις γύρισα απο το ταξιδάκι μου, γέμισα μπαταρίες όχι μόνον ενέργειας αλλά και αισθημάτων..  Μην αναρωτιέστε που πήγα..  Στη φιληνάδα μου το Δρομάκι βέβαια αφού πρώτα πέρασα απο την Ασπροβάλτα για να αφήσω ένα συνάδελφο φίλο  και αφού έκανα μια ακόμα στάση στην Ελευθερούπολη για την γλυκιά μου Εβελίνα.  Μεταξύ μας.. ήρωας το αγοράκι μου.. σωφέρ τον έχω κάνει .. αν και το ζητάει και αυτούνου η ψυχούλα του.
Ο καιρός υπέροχος αν και είχε το ψυχρό του αεράκι, μα εμείς .τα μασάμε αυτά.. Απο χιονοθύελα και πάνω θέλω για να μην πάω στη φιληνάδα μου.

Φθάσαμε πρώτα μετά την Ασπροβάλτα στη φίλη μπλόκερ EVELLINE  στην Ελευθερούπολη και βέβαια πήγα να δω και την..Μπουμπού!  Και σκύλος να είσαι βρε παιδιά θέλει να έχεις τύχη!
Στο καναπέ την βρήκα στρωμένη και ..καλοζωισμένη απο την μαύρη πείνα που είχε στη Βουλγαρία..  Έχει μείνει το σύνδρομο της ..κατοχής στο ζώο και ότι της δίνεις πάει και το τρώει κρυφά μη της το πάρουν!

Θαύμασα και τα νέα δημιουργήματα της Εβελίνας που είναι το ίδο γλυκιά και πρόσχαρη όπως την γνώρισα, ίδια Μαίρη Λίντα μοιάζει!!!!!!!

Δεν μπορώ να μη σας δείξω το φωτιστικό της στολισμένο με χειροποίητες κατασκευές με χάντρες!!!!

Κάποιο κακό κορίτσι ονόματι Εβελίνα προσπαθεί να καλοπιάσει τη Κλώντη μου μα.. αδίκως..Εμείς τέτοια πράγματα  εκτός κροκέτες ΔΕΝ τρώμε μαντάμ! Κάνουμε υγιεινή διατροφή με Hill's

Φρόντισε να κακομάθει κι όλας την Μπουμπού.. που τα είδε το έρμο αυτά εκεί που το βρήκε χτυπημένο η κόρη μου;

Ο Δημήτρης μου προσπαθεί να κάνει τη Κλώντη να τα βρει με την Μπουμπού μα ...αδίκως, στρίφνα η δικιά μου ζηλιάρα!

Αποχαιρετήσαμε , φιλιά,  κακό.. και νάμαστε στη Καβάλα και απο εκεί  προς Ξάνθη, Ζαρκαδιά και ... 50 χλμ ανηφόρα στο βουνό για ΚΕΧΡΟΚΑΜΠΟ.  Για τη φιληνάδα μου θα τον έβαζα να ανέβει και στον Όλυμπο!
 Μας υποδέχεται η Λούνα... κούκλα όπως πάντα!

Θα έπρεπε να βάλω τίτλο σε αυτή τη φωτογραφία.. : ΟΙ ΔΥΟ ΤΟΥΣ ΣΤΗ ΚΟΥΖΙΝΑ!  Όπως είναι γνωστό όταν ο άνδρας μου νοιώθει άνετα κάπου το καταλαβαίνεις από το αν θα μπει στη κουζίνα να φτιάξει κάτι.

 Φάγαμε, χιλιοφίλησα τη μικρή Χριστίνα που μου έκανε το δώρο να πει στη γιαγιά της ότι ...πολύ αγαπά τη φίλη της την Αχτίδα!
 Και όσο εμείς τα λέγαμε  ( και τι δεν είπαμε φιληνάδα μου...!)  ο άνδρας μου κυνηγούσε μια άτακτη κοτούλα της που το ..σκάει από το κοτέτσι και γεννά τα αυγά της στο..πεύκο από κάτω!!!!!

 Εγώ την βρήκα την αιτία ..πολύ τσαχπινούλης και ..κοτσανάτος ο κόκορας δεν την αφήνει ήσυχη τη κοπέλα και για να μη του κάνε μήνυση για σεξουαλική παρενόχληση.. παίρνει τους δρόμους!

Προσπαθώ να κάνω τις σχέσεις της Κλώντης με την Λούνα πιο .. στενές μα .. είπαμε.. η ζήλια της είναι των άκρων!

 Την έβγαλε στη πολυθρόνα και παίζοντας με τη μικρή Χριστίνα  νοιώθοντας την κυριαρχία της ..σαν κακομαθημένη μοναχοκόρη!

Το σπίτι της φίλης μου είναι τόσο ζεστό απο θετική αύρα και εκείνη τόσο αγαπημένη σε μένα. Τα είπαμε, θυμηθήκαμε μέχρι και πως γνωριστήκαμε στα μπλοκς , ο χρόνος λιγοστός γιατί βραδιάζει γρήγορα και ο δρόμος στο βουνό δύσκολος.
Φύγαμε με πολύ λύπη αν και ήθελα τόσο να την πάρω μαζί μου.
Στάση στη πλατεία του χωριού για να αγοράσουμε το περίφημο τυρί του ( δύο τενεκέδες πήρε ο αφιλότιμος) που απο τότε που το δοκιμάσαμε δεν αγοράζουμε άλλο πια.
Το φεγγάρι φώτιζε το δρόμο μας τελικά και τον έκανε ανοιχτό μπροστά μας.. στάση στην Ασπροβάλτα να πάρουμε τον φίλο και συνάδελφο και.. η Θεσσαλονίκη σε λίγο μπροστά μας..445 χλμ.. μα δεν κουραστήκαμε καθόλου γιατί ..απλά.. περάσαμε ωραία όπως είπε ο καλός μου.
Αύριο θα σας δείξω το πρώτο απο το τέμπλο με τις 5 αγιογραφίες που επιτέλους..ΤΕΛΕΙΩΣΑ αν και θέλω τώρα να βάλω ολόγυρα ένα διάζωμα με φύλλο χρυσού.. Αν επιζήσω δηλαδή απο τον Οδοντίατρο  δηλαδή.. 2 ώρες μου είπε οτι θα πάρει.. μαμά μουυυυυυυ!

Αλλά ..χαμόγελο φίλοι μου είπαμε, καλή διάθεση, όλα θα πάνε καλά ...ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!
Μη ξεχάσω..Χρόνια Πολλά στους Αντώνηδες και τις Αντωνίες.. Τόνια  κοριτσάκι μου φιλάκαι μαμαδίστικα!