Ας κοιτάξουμε τα αδέσποτα.

Η φωτογραφία από το μπαλκόνι της φίλης μου Ολίνας στο Ρετζίκι Θεσσαλονίκης. 

Φίλοι μου το κρύο και το χιόνι μας χτύπησε τη πόρτα και όσοι ήμαστε τυχεροί και έχουμε τη ζεστασιά και το παπλωματάκι μας ας δώσουμε προσοχή στους άστεγους αν μπορούμε να βοηθήσουμε και στα αδέσποτα που δεν έχουν την δυνατότητα να ..χτυπήσουν μία πόρτα και να που: 
-Πεινάω..κρυώνω..
Στο σπίτι όπως καταλαβαίνετε..δεν τολμώ και ούτε μπορώ να βγω στο δρόμο αν και έχω 3 ειδοποιητήρια για το ταχυδρομείο και το μόνο που μπορώ είναι να βάζουμε με τον άνδρα μου τροφή στα αδέσποτα γατάκια της γειτονιάς μας και τα πουλάκια που γέμισαν το μπαλκόνι μας .

Αυτή η δεκαοχτούρα φίλοι μου είναι ξεχωριστή για μας γιατί δεν ξέρω πως μα έχει..λοφίο!!! Έρχονται και ένα ζευγάρι περιστέρια και ένα σωρό σπουργιτάκια που δεν μπορώ να φωτογραφίσω από κοντά γιατί..φοβούνται.

Βάλτε σε ένα δίσκο στο μπαλκόνι σας σπόρους και τριμμένο ξερό ψωμί, σιτάρι, φακές, ρύζι και πηγαίνουν φίλοι μου .Είναι μαγεία να τα βλέπεις να τρώνε και να κουρνιάζουν κάτω από τέντα τη μία που την έχουμε ανοιχτή. 

Η φωτογραφία με τα αδέσποτα γατάκια από το διαδίκτυο φίλοι μου από φίλο που τα αγαπάει και τους ανοίγει  ένα χώρο να κουρνιάσουν.
Όμως εκείνα που πρέπει να φροντίσουμε είναι τα αδέσποτα σκυλιά που τα βλέπουμε εδώ κι εκεί στους δρόμους να περιφέρονται.
Η φωτογραφία από φίλη πάλι..
                          

Ξέρω καλά πως πετάτε ( λέω ..πετάτε..όχι πετάω...) τρόφιμα από το καθημερινό σας φαγητό. Σκεφτείτε ότι ακόμη και η μπουκιά ψωμιού που θα πάει στα σκουπίδια σας μπορεί να χορτάσει λιγάκι ένα τέτοιο πλάσμα. 
Φίλοι μου εμείς στο σπίτι μας έχω πάντα ένα τάπερ στο ψυγείο όπου βάζω ότι περισσεύει από τα πιάτα μας και γενικά από τη μαγειρική μας. Όσο για τον Κανέλλο μας του έχουμε στο κτήμα μόνιμη συσκευή που διοχετεύει κροκέτες και επειδή είναι...μπουνταλάς και του τα τρώνε οι κάργες και οι καρακάξες του δίνουμε και μία κονσέρβα την ημέρα που ο καλός μας γείτονας του ανοίγει κάθε μέρα όταν λείπουμε.
Ξέρω ότι ίσως μερικοί από εσάς με θεωρείτε ..γραφική  με το πάθος μου για τα αδέσποτα και γενικά όλα τα πλάσματα . Όταν έχεις ζήσει από την ώρα που γεννήθηκες με ένα σκύλο ή γάτα μέσα στο σπίτι σου ναι..τα αγαπάς και μεταφέρεις την αγάπη αυτή στο σύντροφο, τα παιδιά και τα εγγόνια σου.
 Θα πω ακόμη ότι τα αδέσποτα είναι δικό μας δημιούργημα όταν τα "παίζουμε" όσο είναι μικρά και τα παρατάμε όταν βλέπουμε ότι χρειάζονται συνεχή φροντίδα όπως ένα παιδί. Μετά βάζω το κράτος γιατί δεν δίνει λύση στο πρόβλημα με τιμωρίες δυνατές στους υπαίτιους και φροντίδα ανάλογη με δωρεάν στειρώσεις σε όσους θέλουν ζωντανό και δεν μπορούν οικονομικά να το στειρώσουν.
Την λατρεμένη Κλώντη μου ξέρετε πως την αγάπησα όπως δεν φαντάζεστε, θα αναρωτιέστε γιατί δεν την αναπληρώνω με ένα νέο σκυλάκι.. 
Η υιοθεσία ενός σκύλου στο σπίτι πρέπει πάντα  να γίνεται με σκέψη λογικής και όχι επιθυμία στιγμιαία. Ξέρω πως πια δεν είμαι σε σωματική κατάσταση για να αναλάβω ένα νέο σκυλάκι στο σπίτι,  δεν μπορώ να το πηγαίνω βόλτες, να το παίζω όπως όταν είχα μικρή τη Κλώντη μου ούτε να μη σκέπτομαι πως..τι θα απογίνει αυτό το πλάσμα που θα αγαπήσω ξανά τόσο πολύ όταν εγώ "φύγω" ή όταν εκείνο μεγαλώσει και θα χρειάζεται άλλη φροντίδα που δεν θα είμαι ικανή να του την δώσω. Έτσι..δίνω την αγάπη μου αυτή σε όσα μπορώ από τα αδέσποτα που βρίσκουμε στο δρόμο για το κτήμα και στο Κανέλλο μας που από τώρα σκεπτόμαστε τι ίσως γίνει αν εμείς δεν θα μπορούμε να το φροντίζουμε λόγω ηλικίας ή υγείας.. 
Φίλοι μου δεν είναι σκέψεις άσχημες αυτές  που ίσως έχω, είναι σκέψεις λογικής που οφείλουμε  όλοι να έχουμε πριν αναλάβουμε ένα πλάσμα που θα αγαπήσουμε και θα μας αγαπήσει.

Θα ευχηθώ ένα όμορφο χειμωνιάτικο ΣΚ και..βάλτε το φαγητό που θα σας περισσεύει με ένα αλουμινόχαρτο στη γωνιά του δρόμου..
                                Αχτιδένια φιλάκια!