Άντε..τα είπα και ξεθύμαινα.

                              

Ξέρετε αυτό που λέει ο πάνσοφος λαός μας; "Η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται!" Από την περιπέτεια της υγείας του άνδρα μου και μετά μου έμεινε η..βιολογική συνήθεια να ξυπνάω τελικά από τις..6 γιατί τότε ξεκινούσα από το ξενοδοχείο για να πάω στο νοσοκομείο. Έτσι και τώρα ξυπνάω την ίδια ώρα, σκέπτομαι ότι βρίσκομαι στο..κρεβάτι μου και ή σηκώνομαι στις μύτες των ποδιών και πίνω το καφεδάκι μου ή..ανοίγω το τάμπλετ όπως σήμερα.
Τι βλέπω λοιπόν;.. Κέρδισα δωράκι από τη φίλη     LYSIPPE   https://on-the-up-and-up.blogspot.com.
Ε! πες τε μου αν δεν είναι αυτό ένα όμορφο ξύπνημα μετά από ένα δύσκολο ΣΚ που τελικά γυρίσαμε από το κτήμα από το Σ γιατί εγώ με την κρίση στο πρόβλημα μου δεν μπορούσα να καθίσω . Όλα καλά φίλοι μου μη σας στεναχωρώ, από εδώ και πέρα αυτά θα τα έχω και πάλι καλά, κάνω το σταυρό μου που μπορώ να κάνω πράγματα που με κάνουν ευτυχισμένη!
 Όμως σας έφερα μία όμορφη εικόνα από το δρόμο για το κτήμα και ήθελα να σας δείξω και να σχολιάσω .

                            

Αυτό το άλογο το βλέπουμε 100 μέτρα πριν από το κτήμα μας σε ένα χωράφι κλεισμένο όπως βλέπετε, ολομόναχο και σε έδαφος με..ίχνος χορταριού και ένα κουβά για..νερό μα..χωρίς νερό. Η αρχή έγινε από εμένα που φεύγοντας μία μέρα είπα στον άνδρα μου να σταματήσει το αμάξι και να δώσω στο άλογο λίγα από τα μικρά κολοκυθάκια που μου μάζεψε . Έτσι μας έγινε μία συνήθεια όταν πηγαίνουμε να του φέρνουμε από το μανάβη κάτι και γυρίζοντας ότι βρίσκουμε στο κτήμα. Το Σάββατο λοιπόν ο Δημήτρης του έφερε φύλλα αρκετά από λάχανο και λίγα καρότα.
Μας έχει μάθει λοιπόν και μόλις βλέπει το αμάξι μας έρχεται στο μέρος που βλέπετε και περιμένει το δωράκι του. Δεν ξέρω  σε ποιόν ανήκει μα ξέρω πως αυτό το πλάσμα κάποτε δούλεψε για κάποιους και οφείλει να το ανταμείψει με σωστές συνθήκες.

Εδώ θα σας αλλάξω το κλίμα γιατί η αλήθεια είναι ότι από χθες το βράδυ φουρκισμένη ήθελα να σας πω για τα όσα βλέπω στις ειδήσεις για τις μέρες αυτές του Πολυτεχνείου που είναι τρις χειρότερες από αυτές που έζησα πριν 42 χρόνια.  Και λέω χειρότερα γιατί τότε σαν φοιτήτρια αν και με συνέλαβαν, αν και γλύτωσα , ο "πόλεμος " γινόταν ανάμεσα σε νέα παιδιά με ιδανικά και μία Χουντική κυβέρνηση. ΤΩΡΑ όλα αυτά τα έκτροπα γίνονται από κουκουλοφόρους άγνωστους που καίνε, καταστρέφουν και δημιουργούν προβλήματα σε μία τόσο δύσκολη εποχή οικονομικά σε ανθρώπους που χάνουν τα αμάξια τους, τα καταστήματα τους και την..ηρεμία τους να πάρει η ευχή.
Νέα άτομα..λένε οι ειδήσεις..νέα παιδιά με ..κουκούλες. Σας διαβεβαιώ πως τα νέα παιδιά τότε δεν φορούσαν κουκούλα, θυμάμαι τότε στην Πατησίων στην είσοδο της Σχολής μου είχε γίνει ένα πρόχειρο ιατρείο για τους χτυπημένους και υπήρχε αγάπη, προσφορά και αλληλεγγύη.
Δεν θέλω ένα τέτοιο κόσμο παιδιά, δεν μας αξίζει ένας τέτοιος κόσμος.. θέλω Αγάπη, Δουλειά,  Προσφορά, Φιλία, Ηρεμία, Δημιουργία και σωστή Κοινωνικότητα.
Θέλω πολλά;..θέλω πράγματα που δεν έχουν λογική; θα μου πείτε ότι μιλάω στο βρόντο..το ξέρω και αυτό ακριβώς με κάνει να προτιμώ τα..άλογα, τα αδέσποτα σκυλιά ,τα γατιά,  τα πουλιά και τα λαγκάδια. Εγώ..το παιδί γέννημα θρέμμα της πόλης αρνούμαι να πηγαίνω στο κέντρο της πόλης μου , αρνούμαι να κάνω το χατήρι της κόρης μου να την επισκεφτώ στην Αθήναι γιατί ΔΕΝ θέλω να δω μέρη που χάρηκα σαν νέα να είναι " αποθήκη " ναρκομανών, κουκουλοφόρων και αμφισβητούμενων περαστικών γύρω μου.
Άντε..τα είπα και ξεθύμαινα..όχι όμως ..επιμένω..όλα θα πάνε καλά..ίσως..ελπίζω..προσεύχομαι..Θεέ μου μ' ακούς ή νευριάζω άδικα;
Καλημέρα όλη μέρα φίλοι μου..
                                   Αχτιδένια φιλάκια