Τετάρτη 29 Αυγούστου 2018

Τρεις μήνες χωρίς εσένα..





Σήμερα γίνονται 3 μήνες που "έφυγε" από δίπλα μου το..παρεάκι μου..το "αυτοκολητάκι " μου όπως μου έλεγαν όλοι.
Δεν μπόρεσα να ξεπεράσω την απουσία της φίλοι μου, απλά το κρατάω μέσα μου και αποφεύγω ακόμη και να λέω γι' αυτήν στον άνδρα μου γιατί ξέρω πως δεν θέλει να με ακούει να του θυμίζω αυτό το πλάσμα που μου άφησε τέτοιο κενό και ακόμη με κάνει και κλαίω..
Δεν έχω αφαιρέσει ούτε μία φωτογραφία της, τις βλέπω και είναι σαν να την έχω δίπλα μου όπως παλιά κι ας μη μπορώ να την αγγίξω.
Μεγάλωσε με τα εγγόνια μου, μεγάλωσε μαζί μας..μεγαλώσαμε κι εμείς δίπλα της..







Ακόμη προσέχω μην την..πατήσω..ακόμη την βλέπω στα όνειρα μου..ακόμη στο τροχόσπιτο απλώνω το χέρι το βράδυ εκεί δίπλα μου που ήταν το κρεβατάκι της να δω αν είναι σκεπασμένη από το κουβερτάκι της..Ακόμη ζει μαζί μου ..



-Ήρθαμε Κλώντη μου..κοιμήσου..θα σε δω όταν θα ποτίζω το Βασιλικό σου..
                                  Αχτιδένια φιλάκια

10 σχόλια:

...irida... είπε...

Μ ια....Καλημερα....αγκαλια...και φιλι...

Ανώνυμος είπε...

Η Ρίκι μας, ο Μπρούνο μας, η Ζουζούκα, η Τζίνα, το Μπουμπουκάκι μας και το γατούλη μας τον Λιλίκο. Δεν ξεχνιούνται. Και οι θάνατοι άρχισαν από το 1997 έως το 2010. Πώς να τα ξεχάσεις; Ακόμα μπερδεύονται στα πόδια μας και μας κάνουν να γελάμε με τα καμώματά τους. Απλά... υπομονή. Υπομονή και αγάπη σε όλα τα υπόλοιπα που λαχταρούν και περιμένουν ένα σπίτι, μια αγκαλιά κι ένα τρυφερό λογάκι. Την καλημέρα μου. Σοφία

Κική Κωνσταντίνου είπε...

δυσκολο γλυκια μου
πολυ δυσκολο
με συγκινησες

φιλια πολλα

Ανώνυμος είπε...

Συλλυπητήρια

Αμαλία είπε...

Καλημέρα καλή μου,
Πάντα θα είναι μαζί σου, όπως πάντα θα σε κρατάει κι αυτή μαζί της.
Μαζί με σένα, όπου κι αν βρίσκεται,της στέλνω την αγάπη μου.
Φιλιά.

Giannis Pit. είπε...

Και θα ζει πάντα κοντά σου εκεί δίπλα σου Γεωργία μου.
Είναι ένα κομμάτι της ζωής σου. Μεγαλώσατε μαζί, ζήσατε μαζί. Είναι αδύνατον να φύγει από τη θέση της και να την εγκαταλείψει. Μέλος της οικογένειάς σας.
Σου στέλνω την αγάπη και τα συναισθήματά μου.
Καλησπέρα.

Ανώνυμος είπε...

Αχτινα μου γλυκια τι να σου πω τωρα;να σου πω ποσο λυπάμαι; να σου πω πως η κλωντη σου εφυγε μαζι με τον μπαμπα μου....τρεις μηνες εχει ο μπαμπακας γλυκια μου και ποναω,ποναω πολύ....
Ο χρονος λενε μαλακονει τον πονο...θα δουμε!!!
Να εισαι καλα να την θυμασαι φιλακια.
Μινα από Ευβοια

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

Ευχαριστώ φίλοι μου συγνώμη που σας κουράζω... εδώ είναι το... μπλοκόσπιτο μου, εϊναι το μέρος που "ακουμπώ" τη ψυχή και τις σκέψεις μου το λέω άλλωστε στην αρχή του. Είμαι στο κτήμα με τη μουσική από το τραντζιστοράκι μου, με το φεγγαράκι που άρχισε σαν...φετάκι να αχνοφαίνεται. Θα σας πω μια γλυκιά καληνύχτα και ένα χαμόγελο.. Αχτίδα

ΡΙΤΑ ΤΡΙΚΑΛΑ είπε...

Αχ!φιλεναδα μου......πολλα φιλια μια γλυκια αγκαλια καλο σου ξημερωμα!!!!

ANNA FLO είπε...

Σε κατανοώ πλήρως και η Κλώντη ποτέ δεν θα ξεχαστει. Τόσο δυνατή αγάπη...εγώ κλαίω ακόμη με τον Ορφέα μας που έφυγε κοντά δυο χρόνια... Κράτα την μέσα στην καρδιά σου εκεί ζει και θα ζει μαζί σου.
Φιλάκια πολλά