Δευτέρα 11 Ιουνίου 2018

Είμαι..σε πέλαγος..

           Wonderland | Christian Schloe

Η ταλαιπωρία μου συνεχίζεται και αυτό το μήνα δυστυχώς. Ο παππούς μας έπαψε να επικοινωνεί με το περιβάλλον, και σήμερα ξύπνια και στους δρόμους από τις..4.30 τα ξημερώματα μαζί με το καλό μου Δημήτρη είχαμε παρέλαση από γιατρούς και τέλος καταλήξαμε στο εφημερεύων νοσοκομείο που ήθελα να αποφύγω γιατί πίστευα από όσα διαβάζω ότι θα ήταν το τέλος του.
Ομολογώ πως ο παππούς μας ( νουνός μου) αν και 92 ετών είχε μία υπέροχη αντιμετώπιση με άμεσες εξετάσεις και κατάφεραν να βρουν φλέβες και τα ..διάφορα που ούτε ο χειρούργος που φέραμε χθες δεν μπόρεσε να διασωληνώσει. 
Μόνο η αναμονή στους διαδρόμους με διέλυσε όταν σου λένε:
 -Η συνοδός να περιμένει στο διάδρομο..να περιμένει..ώρες..να περνούν μπροστά σου στολές σε όλα τα χρώματα κι εσύ να προσπαθείς να μαντέψεις ποια από όλες θα σου πει κάτι αν τις ρωτήσεις.
Δεν τις κατηγορώ..κι αυτές κουράζονται όσο δεν λέγεται..
Με ζέστη φοβερή , χωρίς ούτε ένα καφέ έτρεχα με χαρτιά από γραφείο σε κισέ,  από νοσοκόμα σε όποια με..στολή έβλεπα στους διαδρόμους για να μάθω τι θα γίνει.
Τέλος κατά τις 3 δεν άντεξα, με είδαν να αλλάζω χρώμα, να μπερδεύω τις λέξεις μου , μου έφεραν κάθισμα, γιατρό με φάρμακο και μου έδωσαν..άδεια να φύγω δίνοντας μου και τις παραγγελίες τους για πάνες και υποσέντονα.!!
Φάγαμε έξω με τον άνδρα μου, ψωνίσαμε από εμπορικό κέντρο πιζάμες που..χάθηκαν και τα 3 σετ που του είχα πάρει στο ...οικοτροφείο ηλικιωμένων όπως με..διόρθωνε η διευθύντρια του όταν το αποκαλούσα γηροκομείο . 
Μετά σούπερ μάρκετ για πάνες και ..πάλι στο νοσοκομείο να τον δούμε . Βέβαια είναι πια σε λήθαργο από χθες μα ..ασφαλής με τους γιατρούς επάνω του όπως ήθελα και κατά τις...6 φθάσαμε επιτέλους σπίτι όπου σαν...διαφήμιση πετούσα τα ρούχα μου μέχρι το...ντουζ για να βάλω την... κορμάρα μου κάτω από το νερό λες και θα μπορούσε έτσι να φύγει η κούραση..
Είμαι αφάνταστα κουρασμένη μα..δεν μπορώ να αδιαφορήσω αφού δεν έχει άλλο άνθρωπο να ενδιαφερθεί γι' αυτόν. 
Έγραψα εδώ απλά για να απαντήσω στις φίλες που μου στέλνουν μηνύματα και με τηλεφωνούν και μία μάλιστα μου έστειλε και δωράκι γιατί τους φαίνεται παράξενο που δεν φλυαρώ πια.. Πάντα θα με παραξενεύει το γεγονός πως υπάρχουν  ολόγυρα μου άνθρωποι "άγνωστοι" σε μορφή που με αγαπούν τόσο και ενδιαφέρονται για μένα. Ευχαριστώ.
                                     ΑΧΤΙΔΑ

15 σχόλια:

serenata είπε...

Απορώ με την αντοχή σου Γεωργία!
Αλλά έτσι είναι έχω περάσει κι εγώ πολλές ιστορίες με νοσοκομεία χειρουργεία...θείοι αλλά κυρίως τη μαμά μου...
Βρίσκεις δύναμη όταν τη χρειάζεσαι.
Κάπου μέσα μας υπάρχει όση χρειάζεται.
Τουλάχιστον έχεις τον σύζυγο.
Εγώ έτρεχα μικρή και μόνη.

Σε φιλώ:))

ANNA FLO είπε...

Τι να πω; Ποια θα άντεχε τόσο τρέξιμο και τέτοια ταλαιπωρία; Τα νοσοκομεία είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να συμβεί σε δικό σου άνθρωπο. Θυμάμαι με τη μαμά μου όταν τη χάσαμε ο γιατρός της μας έλεγε ''ευτυχώς που δεν πήγε νοσοκομείο δεν είχατε τετοια τρεχάματα'' Κουράγιο και ευτυχώς δεν ήσουν μόνη. Εύχομαι να μην ταλαιπωρηθείτε περισσότερο και εσείς και ο υπερήλικας νονός σου.
Μπράβο σου όμως...λίγες στη θέση σου θα έκαναν ό,τι κάνεις
Σε φιλώ και κουράγιο

litsa t. είπε...

Καλη δυναμη σας ευχομαι.Και θα συμφωνησω με την Σερενατα.Καπου υπαρχει δυναμη μεσα μας και βγαινει οταν την χρειαζομαστε.Τα περα σα με την μητερα μου που οταν εμπαινε στο νοσοκομειο εβγαινε μετα απο 2 μηνες .και αυτο ειχε γινει παρα πολλες φορες.Ειναι δυσκολα και ευχομαι να τα καταφερετε.

Thalia Tzellou είπε...

Σας εύχομαι καλή δύναμη κυρία Γεωργία μου και κουράγιο. Μακάρι να πάνε όλα καλά.

Σμαραγδάκι- Ρούλα είπε...

Γιωργία μου δύσκολες στιγμες για ανθρώπους που είναι μόνοι τους στον κόσμο,.. και ακομα πιο δυσκολες γα εκεινους που τους συμπαραστεκονται. Όμως αγαπη μου να ξερεις ότι δινεις με την ψυχούλα σου θα σου επιστραφεί στο πολλαπλασιο.. γι αυτό λεγομαστε και ανθρωποι φιλεναδα.. κουραγιο σου ευχομαι απο καρδιας και ενα μεγαλο μπραβο..με την αγαπη μου φιλακιααα!!

Maria είπε...

Υπομονή και καλή δύναμη, γλυκιά μου αχτίδα,ο Χριστός και η Παναγία κοντά σας!!!
Περαστικά του!
Φιλάκια!!!

Ο κόσμος της Ράνιας είπε...

Καλή δύναμη κυρίως σε σας καλή μου γιατί έχω κι εγώ μακρόχρονη εμπειρία από τρεχάματα σε νοσοκομεία και είναι ότι χειρότερο.... Καλή ξεκούραση !!!

Νικολέτα Κριαρά είπε...

Αχτίδα μου καλή δύναμη σου εύχομαι από καρδιάς <3

γλυκό φιλί!

...irida... είπε...

καλημερα....καλη δυναμη γλυκιαμου....υπομονη....
....περαστικα...
την αγαπη μου..

Κική Κωνσταντίνου είπε...

αχτίδα μου να μη στεναχωριέσαι
περαστικά να είναι του παππού

φιλιά πολλά
καλημέρα

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

Φίλοι μου ευχαριστώ, απίστευτο τι κάνει ένας καλός και..μακρύς ύπνος!!! Ξύπνησα , καφεδάκι, σιάξιμο στο σπίτι και όλα τα σχετικά. Χάπια, πρόγραμμα ημέρας, μαγείρεμα και...σουλατσάρισμα στο διαδίκτυο . Ο άνδρας μου στο συνεργείο κι εγώ..εδώ να απολαμβάνω την ηρεμία του .."μόνη με σιωπή στο σπίτι!!!" .Ευχαριστώ , πάντα διαβάζω τα σχόλια σας λες και σας έχω δίπλα μου να μου ..χτυπάτε τον ώμο και να μου λέτε: "όλα θα πάνε καλά "

Αμαλία είπε...

Καλή μου Αχτιδούλα,καλημέρα.
Ου μπλέξεις. Δυστυχώς, όσοι έχουμε περάσει τέτοια πράγματα που περνάς με το νονό σου μπορούμε να σε κατανοήσουμε, όμως δεν μπορούμε να σε βοηθήσουμε.
Στηλώνω τα πόδια στο ότι πρέπει πρώτα εσύ να είσαι καλά, για να έχεις και τη δυνατότητα να παρέχεις φροντίδα.
Καλή υπομονή.
Την αγάπη μου.

ποιώ - ελένη είπε...

Έχεις μια καρδιά μάλαμα!!!

Σε φιλώ πολύ ♥♥♥

Katrina είπε...

Καλή δύναμη Αχτίδα μου!!!!

Penelope είπε...

To 2018 τελικά επιφύλασσε πολλά νοσοκομεία, πολύ τρέξιμο, πολλά δύσκολα, για όλες μας, Αχτίδα μου (κι' ας έλεγα εγώ στις αρχές του πως έχει στρογγυλάδες το 8 και θα μας πάει καλύτερα...).
Μπα, δεν μας έκανε την χάρη :-(

Να προσέχεις το εαυτό σου (αλλά και τον υπέροχο άνθρωπο που έχεις δίπλα σου).

Με πολλά φιλικά αισθήματα και θερμούς χαιρετισμούς.
Πηνελόπη.