Δευτέρα 19 Σεπτεμβρίου 2016

Βροχούλα..βροχούλα!!!


Καλημέρα με βροχούλα από τη Θεσσαλονίκη και καλή εβδομάδα φίλοι μου. Δεν διαμαρτύρομαι για τη βροχή, με ξύπνησε ο ήχος της και η δροσιά της από το ανοιχτό παράθυρο, χουχούλιασα νωχελικά μέσα από τα σκεπάσματα και σκέφτηκα ..μία νέα μέρα..ένα νέο ξεκίνημα πάλι..ευχαριστώ Θεούλη μου! Μετά θυμάμαι τα όνειρα της νύχτας..είδα την Ειρηνούλα μου, είχε έρθει λέει από την Αθήνα με τον άνδρα της και τους περιποιώμουν στο σπίτι. 
Ήταν χαρούμενη και ευτυχισμένη ..μετά μου θύμισε τους πίνακες που μου ζήτησε να της κάνω για το νέο σπίτι  τους κι εγώ σκέφτηκα ότι πρέπει να πάρω τελάρα σε αυτό το μέγεθος!!
Θυμήθηκα τα όσα μας έλεγε ένα καθηγητής μας της ψυχολογίας στη σχολή..τα όνειρα είναι μέρη του υποσυνειδήτου που έρχονται στην επιφάνεια όταν ξεκουράζεται το μυαλό και το σώμα.
Μετά έρχεσαι στη πραγματικότητα, σηκώνεσαι και κάνοντας τα..καθημερινά ακούς από τη τηλεόραση εκείνα που θέλουν να σου σκιάσουν αυτή την απόλαυση. Πάντα η πραγματικότητα είναι σκληρή φίλοι μου όμως..ας μη το κάνουμε βάρος επάνω μας..η ελπίδα που λέγαμε χθες.
Ακούω ακόμη τη βροχή..ακούω μέσα μου τους στίχους του Verlain..πρέπει να κάνω την ινσουλίνη στη Κλώντη, πρέπει να πληρώσω το νερό και τον ΟΤΕ, πρέπει να ετοιμάσω τα χαρτιά των εξετάσεων από το ..μίνι εγκεφαλικό για τη Νευρολόγο μου, στις 11 π.20 έχω ραντεβού. Το κάνω για τον άνδρα μου , εγώ είμαι μια χαρά μέσα μου και δεν νοιώθω ούτε άγχος ούτε στεναχώρια, είμαι μια χαρά πιστέψτε με.
Κάτι ακόμα που με πλήγωσε χθες φεύγοντας από το κτήμα μετά από μία υπέροχη Κυριακή με φίλους, ψήσιμο και κουβεντούλα. Κάποιος "καλός" άνθρωπος πέταξε ένα κουτάβι σε ένα ρέμα δίπλα μας. του έβαλε απλά ένα λεκανάκι για φαγητό και ένα βρώμικο τάπερ για νερό..άδεια και τα δύο.. Μάλλον τσομπανόσκυλο..περίπου 2 μηνών με το ζόρι , το είδε ο άνδρας μου και σταμάτησε, το πλησίασα και μου έβγαλε..δοντάκια μα μετά του έδειξα το φαγητό και το νερό  που ήθελα αν του βάλω και κούνησε φοβισμένο την ουρίτσα του. 
Πριν λίγες μέρες πέταξαν στη περιοχή μας νεαρά κυνηγητικά..ντροπή. Άνθρωποι.. ( έτσι λέγεστε νομίζω..) ..δεν είναι αντικείμενο ένα σκυλί, ένα γατί..είναι πλάσμα με αίμα και ψυχή ..πως μπορείτε; Οι γείτονες με πλήγωσαν λέγοντας με να μη τα ταΐζω για να ..φύγουν.Ευτυχώς που φεύγω και δεν μένω εκεί, είναι δύσκολο για μένα αυτό. Μετά σκέπτομαι το Κανέλλο μας που θα ήταν ένα από αυτές τις πεταμένες ψυχές..τη Κλώντη μου που θα πέθαινε εδώ και καιρό αν δεν την φρόντιζα όπως κάνω..
 Με τύψεις για την αδυναμία μου στα ζώα σκέπτομαι τα παιδάκι που πεινούν ΑΥΤΗ τη στιγμή, αυτά που κρύβονται από το φόβο ανθρώπου, αυτά που η ζωή τους σημαδεύτηκε από την ώρα που γεννήθηκαν, τα παιδιά σε λάθος χέρια..
Είπα πριν ότι είμαι καλά; ..Δυστυχώς είναι αλήθεια, εγώ..εσείς τα προσπερνούμε όλα αυτά..είπαμε..η ζωή είναι σκληρή κι εμείς προσαρμόζουμε τις σκέψεις μας στη δική μας ζωή.
Λέτε η βροχούλα να έκανε το..θαύμα της και με μελαγχόλησε; Μπα..κάνω όπως κάνουμε όλοι, τα λέω, τα ξεφορτώνομαι ,  κλειδώνω στη ψυχή μου τα συναισθήματα, τα βάζω στην άκρη και ..συνεχίζω το δρόμο μου, τη καθημερινότητα μου, τη ζωή μου..είμαι μία  από όλους,  ένα κομμάτι αυτής της σκληρής ζωής, προσπερνώ..απλά ..προσπερνώ.
Αχτιδένια φιλάκια!

15 σχόλια:

Αμαλία είπε...

Καλή μου καλημέρα και καλή εβδομάδα,
Δεν θέλω να τοποθετηθώ πάλι στο θέμα των φίλων μας των ζώων, έχω εξάλλου χαρακτηριστεί πολλές φορές "ακραία" για τις απόψεις μου. Λες κι αν δώσεις μια μπουκιά σε ένα ζωάκι, κάποιο παιδάκι θα πάθει κακό... τέλος πάντων.
Να είσαι καλά κι εσύ και η Κλώντη μας, να απολαύσετε τη φθινοπωρινή μέρα.
Φιλιά και στις δυό σας.

Μαρία Νικολάου είπε...

Η αγάπη όπου και να την δίνεις παραμένει αγάπη.
Καλημέρα φίλη μου.

Ανώνυμος είπε...

Αχτιδούλα μου, έχω πρόβλημα και ξέρω ότι σε σένα θα βρω την αγκαλιά που χρειάζομαι .Θα σου στείλω μέιλ απλά έχει το όνομα του άνδρα μου η ηλεκτρ. διεύθυνση.Σ' αγαπώ πολύ πολύ και μου γεμίζεις τη ψυχή με κάθε σου ανάρτηση γιατί είσαι απλή , είσαι αυτό που ήμαστε. Κυριακή

Thalia Tzellou είπε...

Αχτίδα μου θα σταθώ σε αυτό που γράψατε για τα συναισθήματα που κλειδώνουμε μέσα μας. Δυστυχώς μόνο έτσι μπορούν να επιβιώσουν οι ευαίσθητοι άνθρωποι σε αυτό τον σκληρό κόσμο και να προχωρήσουν. Πολλά πολλά γλυκά φιλιά!

ποιώ - ελένη είπε...

Είναι σκληρή πολύ η κοινωνία
τόσο που θέλει να μας ενσωματώσει όλους

Σε φιλώ πολύ ♥

ANNA FLO είπε...

Μακάρι να μπορούσαμε να διορθώσουμε τόσα άσχημα της ζωής! Και να μπορούσες δεν θα άντεχε η ψυχή σου και το μυαλό σου από όλα αυτά. Ποτέ δεν ντράπηκα που φρόντισα ένα ζώο. Δεν το προτίμησα από ένα παιδί,και εσύ πιστεύω επίσης. Αλλά για προσπάθησε να ενδιαφερθείς για παιδιά που ταλαιπωρούνται να δεις τι θα αντιμετωπίσεις.....
Η βροχή είναι βάλσαμο, την λατρεύω. Μου φτιάχνει τη διάθεση εκτός και αν με κλείσει μέσα πολλές μέρες.
Φρόντιζε τον εαυτό σου και την οικογένειά σου και ό,τι μπορείς να ''σηκώσεις'' από τα προβλήματα της ζωής. Ντροπή δεν είναι να έχεις όρια.
Καλή εβδομάδα Αχτίδα μου

Katrina είπε...

Μην αλλάξεις φιλιά!!!!!!

Κική Κωνσταντίνου είπε...

Είσαι υπέροχη!
Σε αγαπώ!

Δάφνη Χρονοπούλου/ Daphne Chronopoulou είπε...

Πόσο συχνά μόλις μιλήσουμε για τα πεταμένα ζώα μας αναφέρουν τα παιδάκια λες και η αγάπη στο ένα στερεί από το άλλο.
Η αλήθεια- κι οι ψυχολόγοι δεν παύουν να το επαναλαμβάνουν- είναι ότι όποιος βλάπτει ζώο εύκολα θα βλάψει άνθρωπο. Διότι αγάπη και συμπόνια δεν είναι μέσα μας σε ποσότητα που εξαντλείται μα σα μπαταρία όσο δίνουμε αυξάνεται.

Καλό απόγευμα Ακτίνα και περαστικά στην Κλώντη!

Ο κόσμος της Ράνιας είπε...

Δυστυχώς πολύ ασχήμια γύρω μας Αχτίδα μας...... δεν πρέπει να αλλάξεις εσύ, ο κόσμος πρέπει να αλλάξει.... να συνεχίσεις να μας γράφεις για να μοιράζεσαι τα συναισθήματά σου και γιατί κι εμείς το έχουμε ανάγκη να σε διαβάζουμε !!! Τα φιλιά μου !!!

Rena είπε...

Καλησπέρα Αχτιδούλα μου σε μελαγχόλησε η βροχή βλέπω χμ κι εμένα το ίδιο αν και έδω έβρεξε λίγο όμως ο καιρός παρ όλο τη ζέστη δεν παυει να σου αφήνει μια φθινοπωρινή μελαγχολία....
Φιλάκια πολλά!!!!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

Φίλες μου σας ευχαριστώ που συμμερίζεστε τις ιδέες και τις απόψεις μου για την αγάπη στα ζώα, τους ανθρώπους κάθε τι που πονάει όπως εμείς.

Maria Kat είπε...

Αγαπημένη μου αχτιδουλα η βροχή ει είναι καθαρση δεν πρέπει να σε μελαγχολει. Φαντάσου ότι ξεπλενει όλα τα άσχημα συναισθήματα. Συμφωνώ απόλυτα για τα ζωάκια αν και για διάφορους προσωπικους λόγους δεν κατάφερα ποτέ να έχω
Σε γλυκό φιλώ
Μαρία

ασωτος γιος είπε...

αχτιδα μου καλο φθινοπωρο
δυστυχως σ αυτη τη χωρα , υπαρχει μια υποκρισια σε ολα τα επιπεδα ακομη και στην αγαπη των ζωων
σκυλακια που τα παιρνουν οι οικογενειες για τα παιδακια του και οταν μεγαλωσουν η αρρωστησουν τα πετανε στο δρομο
ψυχες ειναι ολα τα ζωα
βρεχει κι εδω

Unknown είπε...

Καλημέρα κι από μένα που λατρεύω την βροχουλα..με ταξιδεύει.. παιδί του φθινοπώρου βλέπεις.Να είσαι καλά εγώ σήμερα είδα αυτό το άρθρο σου..Δεν πειράζει.Το γράψιμο σου βάλσαμο στην ψυχή μου💞