Σάββατο 23 Ιουλίου 2016

Ανοίγοντας τη ψυχή..σαν ..παράθυρο..


Να..αυτό θα ήθελα μπροστά μου τώρα!!! Όμως τελικά όλα βρίσκονται στο μυαλό και ..στη ψυχή όταν κλείνεις τα μάτια και την αφήνεις να ταξιδεύει...Το κάνω συχνά ξέρετε..η μητέρα μου έλεγε πάντα ότι ονειροβατώ ακόμα και στον..."ξύπνο "μου και..ναι..έλεγε την αλήθεια!
Η φαντασία και το όνειρο με κράτησαν πάντα ζωντανή ακόμα και στα δύσκολα , τις νύχτες που δεν με πιάνει ύπνος καμιά φορά (σπάνιο..μέχρι σπανιότατο!!!!) αντί να μετράω προβατάκια εγώ "πλάθω..κατασκευάζω" ένα όνειρο ,κάτι που θέλω και ίσως δεν καταφέρω ποτέ..τότε τα μάτια μου κλείνουν με τη γλύκα του ονείρου και στη καρδιά φωλιάζει η ελπίδα του άπιαστου.
Εξαφανισμένη από το μπλοκόσπιτο μου απλά και μόνο γιατί ένιωθα ότι εσείς είστε κάπου αλλού και ξεκουράζεστε και ακόμη επειδή έπρεπε να είμαι περισσότερο μαμά αυτές τις μέρες. 
Χθες αργά το βράδυ ήρθε η Ειρηνούλα μου για να επιβλέψει στη μεταφορά των επίπλων της κι εγώ..χώθηκα στη κουζίνα να φτιάξω τα ..πάντα..να κονσερβοποιήσω τις σπιτικές λιχουδιές μου σε γυάλινα βάζα για να μεταφερθούν μαζί στο φορτηγό.
 Είναι  ότι μπορώ για να βοηθήσω να πάρει μαζί της "παρέα" τις μέρες που θα γυρίζει κουρασμένη από τη δουλειά , κάποια βοήθεια μικρή αφού τα ταπεράκια μου δεν θα υπάρχουν όπως παλιά. 
Θα μου λείψει αυτό, μα..κλείνω τα μάτια και την τοποθετώ μέσα στο σπίτι της..στο χώρο που ξέρω, την βλέπω να μου χαμογελάει από τη κουζίνα καθώς μου φτιάχνει καφέ, την ακούω να ανησυχεί και να με κοιτάζει με..φιλύποπτο ύφος όταν της απαντώ με γέλιο για τις εξετάσεις μου. 
Όχι..μη μου πείτε ότι η απόσταση είναι κοντά και μπορώ να πηγαίνω όποτε θέλω..θα κάνω καιρό για να το κάνω πράξη, ποτέ δεν ήμουν καταπιεστική με τα παιδιά μου ούτε φορτική γι' αυτό και με αγαπούν οι γαμπροί μου!
Σηκώθηκα πρωί και της μαγείρεψα το αγαπημένο της φαγητό..μπάμιες..( πάντα περίεργα γούστα είχε!!) και βέβαια φανουρόπιτα που αγαπάει.
Αύριο πρωί θα την έχω μαζί μου αφού θα κοιμηθεί σε εμάς για να φύγει βέβαια λίγο πριν το μεσημέρι και έτσι θα κάνω ακόμη ένα..όνειρο..ότι λέει..γύρισε ο χρόνος πίσω.. εγώ μόλις 22 χρόνων κι εκείνη στην αγκαλιά μου να με κοιτάζει με τα γαλανά της μάτια. Την κοίταζα και σκεπτόμουν ότι αυτό το μικρό πλασματάκι είναι δικό μου, ότι θα το φροντίζω, θα του μάθω να περπατάει, να μιλάει, να είναι ευγενικό και καλόψυχο, να..να..να...
Σαν όνειρο φίλοι μου, σαν φύλλα βιβλίου που τα γυρίζει το αεράκι από το ανοιχτό παράθυρο..νάτην μαθήτρια, μετά φοιτήτρια, μετά ..νύφη στο μπράτσο του άνδρα μου.. Χάρηκα με τις χαρές της, πόνεσα κρυφά πάντα με το πόνο της, υπερηφανεύτηκα με τις νίκες της να σηκώνεται όταν η ζωή την γονάτιζε. Δεν της είπα ποτέ όλα αυτά.. είναι από αυτά που κρατάει  μέσα της πάντα μία μητέρα..ακόμα και όταν δεν συμφωνούσα της έλεγα: "Ότι σε κάνει ευτυχισμένη γλυκιά μου, εσύ ξέρεις καλύτερα..εγώ πάντα δίπλα σου.."
Αυτό βέβαια ισχύει και στην άλλη μου κόρη την Ιωάννα όμως φίλοι μου η μάνα πάντα κάθε φορά "γέρνει" σε όποιο παιδί της νοιώθει ότι την χρειάζεται.. 
Τέρμα οι κλάψες , να από τι σας γλίτωσα αυτές τις μέρες , τη Δευτέρα πάω για Μαγνητική ( άδικος κόπος) για να κάνω και τη γιατρό μου να μη γκρινιάζει και μετά πρέπει να πάω κρυφά να αγοράσω ένα νέο κινητό στον ανδρούλη μου γιατί μου έφυγε από το χέρι μου προχθές και του ράγισα την οθόνη, η άχρηστη! Ο γλυκούλης μου δεν μου είπε παρά: "καλά του έκανες!!"  επειδή δεν τα πάει καλά με τα κινητά και αν δεν πάω εγώ να του το πάρω δεν θα πάει ποτέ! Βέβαια σαν ..πονηρή και υστερόβουλη κρυφά γυναίκα το κάνω για να τον..εντοπίζω όποτε θέλω!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Φίλοι μου σας εύχομαι ένα καλό ΣΚ , εγώ στο σπίτι και είμαι μια χαρά και ευχαριστώ όλες όσες μου έστειλαν μέιλ και μου τηλεφώνησαν !
Αχτιδένια φιλάκια!

9 σχόλια:

ΡΙΤΑ ΤΡΙΚΑΛΑ είπε...

ΓΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΣΕ ΑΓΑΠΩ ΚΑΙ ΣΕ ΕΚΤΙΜΩ ΑΧΤΙΔΟΥΛΑ ΜΟΥ ΓΛΥΚΙΑ .ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΚΑΜΑΡΩΝΕΙς ΚΑΙ ΝΑ ΧΑΙΡΕΣΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΝΑΙ ΓΡΗΓΟΡΑ ΤΟ ΚΙΝΗΤΟ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΔΗΜΗΤΡΗ ΠΟΝΗΡΟ ΘΗΛΥΚΟ ΚΑΤΕΡΓΑΡΑ ΓΥΝΑΙΚΑ.....ΧΑ!ΧΑ!ΦΙΛΑΚΙΑ ΠΟΛΛΑ

Ariadne είπε...

Καλή μου καλά να περνάς στη δροσιά του σπιτιού σου!Φιλάκια!Αριάδνη!
AriadnefromGreece!

Ανώνυμος είπε...

Αχτιδούλα της καρδιάς μου, σ' αγαπώ και μου λείπεις όταν δεν γράφεις.Αν είχα το τηλέφωνο σου θα σε έπαιρνα να ρωτήσω γιατί δεν γράφεις..Να είσαι καλά και όταν θα έρθεις στην Αθήνα και το μάθω θα πρέπει να νοικιάσεις γήπεδο με τόσες που θέλουν να σε γνωρίσουν από κοντά, όλη η γειτονιά μου δηλαδή σαν αρχή.Μαρίκα Π.

Ελένη B είπε...

Αυτά τα όνειρα μας.... έτσι σουλατσάρουν άναρχα!!!!
Πολλά συναισθήματα βγήκαν μπροστά και δε ξέρω πως να τα χειριστώ....

Ο κόσμος της Ράνιας είπε...

Μια χαρά θα τα πάει η κόρη σου, μη στεναχωριέσαι καθόλου και όταν κάνεις κανένα ταξιδάκι προς τα κάτω για να την δεις...... ξέρεις εσύ θα πρέπει να βγάλεις "ανακοινωθέν" !!!!!Σπίτι κι εγώ Αχτίδα, προς το παρόν τουλάχιστον, γιατί δεν έχω τελειώσει με τρεχάματα ..... Τέλος πάντων, σου στέλνω πολλά χαιρετίσματα και φιλιά !!!!

Unknown είπε...

Καλημέρα!!!
Να είσαι πάντα γερή και δυνατή και η Ειρηνούλα σου να βολευτεί στο καινούργιο της περιβάλλον.
Καλή Κυριακή!!!!

syros2js είπε...

Πώς καταφέρνεις να με κάνεις από τη μια να βουρκώνω από συγκίνηση και από την άλλη να χαμογελώ, μόνο εσύ το ξέρεις!
Είσαι σπουδαίο πλάσμα, Αχτιδούλα μου! Τυχεροί οι δικοί σου άνθρωποι που σε έχουν στη ζωή τους και τυχερή κι εσύ με εκείνους!
Ελπίζω όλα καλά να είναι με τη μαγνητική και εγώ σου στέλνω πολλά-πολλά δροσερά και ζουμερά ΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ για να σου πάρουν όλη την κούραση και όλα τα άγχη σου!
(Α, και χαδάκια για την μικρούλα-ζηλιάρα μας! Την ξεχνάω τώρα τελευταία!)
;-)

Αμαλία είπε...

Καλημέρα καλή μου,
Ήρθε λοιπόν το παιδάκι σου και θα φύγει φορτωμένο με την αγάπη σου και ένα φορτηγό ταπεράκια. Κανείς από εδώ μέσα δεν εκπλήσσεται. Όχι, δεν είναι τόσο κοντινή η απόσταση, ναι, δεν είσαι ο τύπος που φορτώνεται στα παιδιά του, αλλά ότι θα την κάνεις την απόσταση promenade σε σύντομο χρονικό διάστημα είναι σίγουρο.
Φωτό του μέλλοντος : Αχτιδούλα με Κλώντη αγκαλιά στην αναμονή του αεροδρομίου :)))))
Στέλνω και στις δυό σας τα φιλιά μου και την αγάπη μου.

Αμαλία είπε...

Ξέχασα το σπουδαιότερο. Καλά αποτελέσματα στις εξετάσεις σου.