Τρίτη 14 Ιουλίου 2015

Γυρίζοντας πίσω..με φωτογραφίες και συναισθήματα ανάμικτα


Νομίζω ότι μόνο κοιτάζοντας ψηλά , ελπίζοντας στο Φως μπορούμε πλέον να συνεχίζουμε φίλες μου!
Επέστρεψα όπως βλέπετε ..και πάλι την άλλη εβδομάδα θα..ξαναφύγω..και πάλι θα γυρίσω..ένα γαϊτανάκι η ζωή μας , κάτι σαν ..γλύκισμα της στιγμής δικιάς μας επινόησης που του προσθέτουμε όλο και κάτι έτσι...για να φανεί στα μάτια μας καλύτερο.
Αν με ρωτήσετε πως πέρασα θα πω ότι η "παλέτα " μου είχε χιλιάδες χρώματα επάνω της. Η φύση, ο καλός μου σύντροφος , τα ζωάκια μου, οι καλοί μου γείτονες, οι μικρές μας εκδρομούλες όποτε με έβλεπε συννεφιασμένη ήταν τα χρώματα της.
 Όμως δυστυχώς στα χρώματα της μπήκαν οι ειδήσεις που με κατέλαβαν πεισματικά όλες τις ημέρες. Το τρανζιστοράκι μου ανοιχτό συνέχεια, μανιωδώς και μαζοχιστικά μου γέμιζε τις ώρες με ατελείωτες σκέψεις .
 Κάποιες στιγμές γύριζα τη βελόνα σε σταθμό με τραγούδια ..σε λίγο όμως γύριζα πάλι πίσω..στη ..πληγή.. στην ανάγκη να ακούσω κάτι ελπιδοφόρο. Τι ελπίδα θα μου πείτε..Σκύλλα και Χάρυβδη , συναισθήματα δυνατά , έντονα... θυμός, λύπη, αγωνία, οργή για τη ταπείνωση που ένοιωθα, οι σκέψεις για το αύριο των παιδιών μου και όλως των παιδιών της χώρας μας. 
Οι συναντήσεις μας με τους γείτονες τα βράδια που είχαν σχεδόν πάντα σαν θέμα το ίδιο ..αγωνία , θυμό, οργή, άνθρωποι απλοί , όλοι τους συνταξιούχοι που σαν όνειρο στο γέρμα τους είχαν όπως κι εμείς ένα κτηματάκι με ήρεμη ζωή να απολαύσουν  . 
Η ειρωνεία της υπόθεσης ήταν ότι ο άνδρας μου πήρε τη θέση μου στην αισιοδοξία λέγοντας μου ότι όλα μπορούμε να τα αντιμετωπίσουμε αρκεί να ήμαστε μαζί και γεροί.
 Κάποια στιγμή έκοψε το πανέμορφο μπουμπούκι της ροζ τριανταφυλλιάς μας και μου το πρόσφερε.. το τάμπλετ στην αγκαλιά μου αποθανάτισε τις στιγμές!


-Το καημένο του είπα...γιατί τι έκοψες;
-Γιατί τα λουλούδια μου είπε τα θέλω μόνο για να σου τα χαρίζω!!!
Τέτοια μου λέει ο γλυκούλης και με κάνει με τα..κρεμμυδάκια!
Και μια και είπα..κρεμμυδάκια..πάνε παρέα με τα...φασολάκια που μαγείρεψε εκείνη τη μέρα!


Να σας κάνω μία ξενάγηση..αφού για να φτιάξω το κέφι μου και να ξεχάσω τις ειδήσεις έβγαζα φωτογραφίες ολόγυρα και στις μικρές αποδράσεις μας.
Μια γνωριμία με το χωριό μας θα σας κάνω!  Είμαστε ανάμεσα στη Γερακαρού και τα Λαγκαδίκια..και στα δύο χωριά μπορείς να πας ακόμα και με τα πόδια.
 Αυτό είναι το κτίριο του Δήμου Λαγκαδά όπου ανήκουμε και μέσα του εδρεύονται οι διάφορες υπηρεσίες και τα ΚΕΠ. Μπροστά σε αυτό στο μεγάλο άνοιγμα που υπάρχει γίνεται κάθε Σάββατο η Λαϊκή και το παζάρι των φυτών. Η κάτω φωτογραφία είναι η είσοδος του χωριού και στο πρώτο δρόμο μπορείς να στρίψεις αριστερά για το δικό μας κτήμα αν και εμείς συνεχίζουμε το κεντρικό δρόμο και μπαίνουμε από δεξιά στη  παράλληλη οδό στο κτήμα μας.


Μόλις στρίβουμε συναντούμε τους πρώτους γείτονες..τη Κούλα και το Σωκράτη που μας φωνάζουν με χαρά για το πρώτο..καφέ και να δούμε τα έργα τους.


Τους θαυμάζω γιατί αγωνίζονται με αγάπη οι δυο τους , χέρι χέρι να ξεπεράσουν το πόνο του χαμού του παιδιού τους πάντα με χαμόγελο και καλή διάθεση να έχουν γύρω τους πάντα φίλους.
Απέναντι ένα κοπάδι πρόβατα , τα αμέτρητα σκυλιά τους πάντα δυστυχώς πεινασμένα ...


Τα γατουλίνια μας περιμένουν, έφερα κροκέτες να γεμίσω την ταΐστρα τους.


Είναι αστεία,σκαρφαλώνουν στα δένδρα και τσατίζουν τον άνδρα μου που μπλέκονται στα πόδια του ιδιαίτερα όταν ...μυρίζουν το φαγητό που φτιάχνει!
Αυτές είναι οι...γωνιές μου, το παράθυρο μου..από εκεί βλέπω το πρωί την ανατολή , τις πρώτες αχτίδες. Δίπλα η ..εξωτερική γωνιά μου, εδώ διαβάζω , κεντάω, παίζω με το τάμπλετ, χαιρετώ τη γειτόνισσα απέναντι, αγναντεύω τα βράδια τ΄αστέρια παρέα με το Δημήτρη μου.Μου έβαλε και κουνουπιέρα για τις μύγες, κουνούπια δεν έχουμε, σπανίως κανένα. Εδώ κάνουμε ατελείωτες συζητήσεις, ονειρευόμαστε , σχεδιάζουμε...τι άλλο μπορεί κανείς να κάνει σε τέτοιους καιρούς...Τα όνειρα είναι δωρεάν και είναι τροφή της αισιόδοξης διάθεσης που οφείλουμε στον εαυτό μας.


Αγοράσαμε και ηλιακούς προβολείς που είναι θαυμάσιοι φίλοι μου. Αν με ρωτάτε ...δεν θέλουμε ΔΕΗ, έχουμε τη κολόνα στην άκρη του κτήματος μας σχεδόν μέσα αλλά δεν θέλω καμία σύνδεση πλέον με το...κράτος. Πιστέψτε με δεν μας λείπει τίποτε εκτός από το..απεριόριστο ίντερνετ βέβαια! Μελλοντικά μόλις μας βοηθήσουν τα οικονομικά μας θα βάλουμε ηλιακή κάλυψη που έχουμε κάνει έρευνα και μας καλύπτει ολικά .


Η γη σου προσφέρει τελικά θησαυρούς..δίνουμε παντού , σε φίλους, κόρες, γείτονες και σε σισίτια . Οι ντομάτες μας βέβαια τώρα κοκκινίζουν μα φροντίσαμε να βάλουμε φυτά με διαφορά χρόνου για να έχουμε μέχρι αργά το Φθινόπωρο. 
Έχω συνηθίσει  να τηγανίζω σχεδόν κάθε μέρα κολοκυθοκεφτέδες φίλοι μου για τους φίλους, να τρώω τα μικρά βραστά σαλάτα με τυρί , ομελέτες με κολοκυθάκια , γεμιστά τα στρογγυλά στο φούρνο και τηγανιτούς ανθούς γεμισμένους με κασεράκι βουτηγμένους σε κουρκούτι ! 
Τα αρωματικά μας φυτά , τα δικά μου φυτά μεγαλώνουν..


Άνθισε η καινούργια τριανταφυλλιά μας, είναι λευκή με μία ανταύγεια ροδακινί μέσα της..


Κάναμε μία επίσκεψη στο δρόμο για Ζαγκλιβέρι που μπαίνεις από το χωριό μας δίπλα και πήραμε το καφέ μας σε ένα πανέμορφο μέρος δίπλα στο ποταμάκι όπου μπορείς να κάνεις αθλοπαιδιές  , να ιππεύσει κανείς  άλογα κάνοντας με αυτά βόλτα στη περιοχή.


Τελικά φίλοι μου η Ελλάδα μας είναι θαυμάσια και έχει θησαυρούς που δεν τους ξέρει ο κόσμος δυστυχώς και μένουν ΑΝΕΚΜΕΤΑΛΕΥΤΟΙ!!!!!
Επίσκεψη στο δασάκι της Γερακαρούς που σας πήγα πέρσι αν θυμάστε..Θα πω βέβαια ότι το Σεπτέμβρη είναι απείρως καλύτερο λόγω του πιο πιο πυκνού φυλλώματος και των μανιταριών που βρίσκεις παντού.





Όπως βλέπετε η Κλώντη χώθηκε στο ποταμάκι που είναι ρηχό σχετικά με πολλές εκροές εδώ και εκεί σχηματίζει παντού μικρές λιμνούλες, ποταμάκια και κάτι σαν..καταρράχτες μικρούς.





Ένα κερί στο εκκλησάκι..με τη παράκληση να μας δώσει ο Άγιος μία λύση στα προβλήματα μας που γυρίζοντας τα βρήκαμε μπροστά μας. Λογαριασμοί που πρέπει να πληρωθούν, εφορίες, ΔΕΗ, ΟΤΕ και που με όσα  μπορούμε να πάρουμε από τη σειρά στη τράπεζα δεν πληρώνονται. Χάλασε και ο μεγάλος υπολογιστής μου και πήγε συνεργείο(!!!) με το που γύρισα ...κουράγιο ..όλα θα πάνε καλά ...λέω στον εαυτό μου!
Μια τελευταία εκδρομούλα πριν γυρίσουμε, καλεσμένοι στους αγαπημένους μας Ηρακλή και Ολίνα στη Χαλκιδική χαρήκαμε τη παρέα τους. Η νεαρή Νικολέτα τους μου τακτοποίησε τα του...τάμπλετ μου και το καινούργιο μου κινητό  που με κάνει να τα χάνω ... ( που φθάσαμε παιδιά..τα μικρά μας κάνουν μάθημα στις σχετικές με ίντερνετ συσκευές) και γευτήκαμε το ταλέντο της Ολίνας μας στη μαγειρική.


Επιστροφή στο σπίτι, περιμένω τη ψυχοκόρη Αθηνά , έχω τα τελευταία μαθήματα που ανέβαλα και αφού ο άνδρας μου θα γυρίσει πίσω στο κτήμα για λίγες μέρες εγώ θα το ρίξω στη ζωγραφική για να περάσω όλο αυτό το κυκεώνα των ειδήσεων που βρήκα πάλι γυρίζοντας.
Κουράγιο φίλοι μου, ψηλά το κεφάλι και πίστη στο Θεό και τον εαυτό σας μόνο. Στις καταιγίδες φαίνεται ο καλός καραβοκύρης κι εσείς είστε από αυτές..
Σας ζάλισα; Εμ! βέβαια...με τόσα που κρατούσα μέσα μου να σας πω..φανταστείτε να σας έβαζα και όσες φωτογραφίες έβγαλα συνολικά...θα μου πετούσατε ντομάτες μέσω...διαδικτύου!!!!
Αχτιδένια φιλάκια  και καλά να περνάτε όπου είστε.

13 σχόλια:

Rena είπε...

Καλησπέρα Αχτίδα μου,πως μου αρεσουν τα τροχοσπιτα δεν λέγετε και η ζωή στο κτήμα αξία ανεκτίμητη βάλε και το internet βασίλισσα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Πάντα έτσι να είστε!!!!!!!!!!!!!!!
Φιλάκια πολλά!!!!!!!!!!!!!!

Κική Κωνσταντίνου είπε...

Aγαπημένη μου!!!!
Ευχομαι να περνας παντα ομορφα!
Εισαι μια γλυκια αχτιδα φωτος μεσα στο σκοταδι που ζουμε!
Αυτο τα λεει ολα!
Φιλακια πολλα πολλα!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@rena φιλη μου παντα μου άρεζε τετοια ζωη,εχω κάνει και κάμπινκ οταν ειμασταν νέοι. Μου αρεσει να χαιρομαι τη φύση με τον σύντροφο μου που χουμε ίδιες προτιμήσεις.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@Εκφράσου Κικη μου σ ευχαριστώ διάβασα τα ποιηματα σου και τα έδωσα και στη γειτόνισσα μου στο κτήμα!

Ο κόσμος της Ράνιας είπε...

Αχτίδα μας γλυκιά .... ε όχι και μας ζάλισες, μας γέμισες την οθόνη ομορφιά !!!
Περνάτε πραγματικά υπέροχα και έτσι να συνεχίσετε !!!!
Προσωπικά θα χαρώ να μας δείξεις κι άλλες φωτογραφίες, τις λατρεύω !!!
Τα φιλιά μου !!!

Unknown είπε...

καληνυχτα Αχτιδα ...και πολλα ,πολλα φιλακια

Μαρία Έλενα είπε...

Όμορφες φωτος.
Πάντα τόσο όμορφα να περνάτε.
Φιλάκια ...

ANNA FLO είπε...

Καλώς όρισες και με το καλό να ξαναφύγεις! Να είσαι εκεί που περνάς υπέροχα. Και ''ζηλεύω'' με τόσο ωραίο κτήμα, με τα φυτά τα δικά σας. Σίγουρα η γη δίνει θησαυρούς αρκεί να τη σέβεσαι και να την εκτιμάς.
Εγώ πάντως ντομάτες δεν θα σου πέταγα ούτε μέσω διαδικτύου όσες φωτογραφίες και αν έβαζες που για να είμαστε ειλικρινείς θα ήθελα να τις δω!!!!
Μια αισιόδοξη νότα η ανάρτησή σου γιατί δε σου κρύβω ότι είμαι συνεχώς με έναν κόμπο στο στομάχι με όσα συμβαίνουν.
Να μου είσαι καλά

Ανώνυμος είπε...

Πόσο χάρηκα που σας βρήκα σήμερα αχτίδα μου!!!
Φιλιά Μαρίνα

love2love είπε...

καλες διακοπες

Κωνσταντίνα είπε...

Μας λειψατε... Όμορφες φωτογραφίες! Κρατώ για άλλη μια φορά την αισιοδοξία σας και την διάθεση προσφοράς προς όλους! Είναι ότι χρειαζόμαστε...

alekacraftaholic είπε...

Δε σε βαριόμαστε να σε διαβάζουμε.Ίσα ίσα μας ταξιδεύεις στις όμορφες στιγμές σου.Περισσότερες φωτογραφίες να βάζεις ,να βλέπουμε τις ομορφιές της φύσης.Φιλιά!

Thalia Tzellou είπε...

Τι ωραία ξενάγηση Αχτίδα μου!! Όσες φωτογραφίες και να βάζατε θα χαιρόμασταν πολύ να τις δούμε. Το κτήμα είναι σκέτος παράδεισος και η ομορφιά της φύσης μας βοηθά να ξεφεύγουμε από την σκληρή πραγματικότητα. Πολλά πολλά φιλιά!!