Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 2014

Για το παιδί...


Καλημέρα φίλοι μου καλημέρα, με το καφέ στο χέρι, καλωσορίζω το πρωινό με ένα γούρι που έφτιαξα χθες , ένα από τα πολλά για να ..ξορκίσω το κακό με όσες σκέψεις ανήσυχες γεμίζουν τη ψυχή μου για τα ..παιδιά!


Χθες όλη μου η ημέρα στο σπίτι θέλοντας και μη άκουγα κάποιες στιγμές ειδήσεις. Το παιδί που σκοτώθηκε πέφτοντας από τη ταράτσα,  το νηπιοτροφείο στην Αθήνα που δέχεται συνέχεια παιδιά χωρίς βοήθεια χρηματική από το κράτος, άλλο ίδρυμα για παιδιά που συντηρείται μόνο από ..δωρεές του κόσμου και του ήρθε..ΕΜΦΙΑ να πληρώσει.. 
Λίγο αργότερα είχα μάθημα με τη Κατερίνα το κοριτσάκι με ειδικές ανάγκες που έχω αναλάβει και δεν μπορώ να μη βλέπω το πρόβλημα της που δεν είναι μόνο κινητικό αλλά και ψυχικό πλέον.Όλα αυτά τα παιδιά φίλοι μου χρειαζόντουσαν πίσω τους , δίπλα τους ένα κράτος προστάτη και χορηγό. Δεν μπορώ να δώσω βάρος στους γονείς ψάχνοντας για ..ένοχους. Παλεύουν όλοι τους να επιζήσουν την οικογένεια τους σε ένα τσουνάμι διαρκών κυμάτων. Τα παιδιά ανδρώνονται μόνα τους μέσα από τη..τηλεόραση , το διαδίκτυο και τα εικονικά μηνύματα των παιχνιδιών.
Δεν είμαι ικανή ούτε ειδήμων να δώσω συμβουλή και οδηγίες γιατί απλά εγώ έζησα αυτά τα χρόνια των παιδιών μου μέσα σε ένα διαφορετικό κλίμα και οι εμπειρίες μου είναι άκρως διαφορετικές.Τα δικά μου παιδιά έπαιζαν ώρες ολόκληρες με τα γειτονάκια τους στους δρόμους της γειτονιάς και στο πάρκο χωρίς φόβο, εμείς οι γονείς τους αν και εργαζόμασταν είχαμε πάντα χρόνο γι' αυτά, πηγαίναμε ταξίδια μαζί τους , διακοπές και εμπειρίες..το κάναμε όμως γιατί δεν είχαμε το άγχος των σημερινών γονιών.
Ας πάω στη μικρή Κατερίνα..κάθε μου 2ωρο μαζί της μοιράζεται μέσα σε ..παρέα ψυχικής υποστήριξης πιο πολύ παρά εργασιοθεραπεία. Μου μιλάει συνέχεια για ένα σωρό πράγματα και κάθε μας συνεύρεση είναι ένα βήμα περισσότερο σε ..δέσιμο .Θα μου πείτε..αυτό δεν θέλεις;..τέλεια!
Δεν συμφωνώ φίλοι μου γιατί βλέπω ότι βρίσκει σε μένα αυτό που θα ήθελε να βρει στους γονείς της στη μητέρα της ιδιαίτερα κι εγώ ξέρω ότι δεν φταίει η μητέρα της γι' αυτό αλλά..η κατάσταση. Εγώ είμαι εκείνη που πάω ξεκούραστη και της δίνω το 2ωρο μου και μετά..φεύγω όσο και αν αυτό το κάνω σας ορκίζομαι με άπειρη αγάπη γι' αυτήν.
Η νεαρή της μητέρα είναι μία πληγωμένη κοπέλα που μέσα της αισθάνεται ενοχές για το πρόβλημα του παιδιού και συγχρόνως εγκλωβισμένη σε μία κατάσταση που δεν έχει φως. Ο πατέρας όπως όλοι οι άνδρες αποφεύγει το πρόβλημα κάνοντας ότι δεν είναι..δικό του..και το 13χρονο κοριτσάκι αισθάνεται έστω και υποσυνείδητα οργή γιατί είναι η αιτία των όσων "χωρίζουν" τους γονείς του και γιατί θέλει πολλά όπως όλα τα παιδιά και παίρνει μόνον όσα η ζωή του δίνει .
Δεν είμαι ψυχολόγος φίλοι μου , οι γνώσεις μου είναι μόνο τόσες όσες πήρα από σεμινάρια που έκανα στο Βέλγιο επάνω στην επίδραση της Τέχνης σε "προβληματικά παιδιά"  και τη ψυχολογία των σχημάτων και χρωμάτων στα σχέδια τους.
Η αγάπη μου όμως για τα παιδιά είναι δηλωμένη όπως και η αγάπη μου στα ζώα γιατί φίλοι μου και τα δύο έχουν αθωότητα και εμείς ήμαστε αυτοί που με τις πράξεις μας θα τους την διατηρήσουμε ή θα τους την αφαιρέσουμε δια ..παντός!
Θα μου πείτε ότι σας κουράζω πρωινιάτικα, σας προβληματίζω ίσως έστω και για ελάχιστο ή σας τονίζω θέματα που τα..ξέρετε. 
Ένοιωθα από χθες αυτές τις σκέψεις και ήθελα να τις μοιραστώ μαζί σας γιατί φίλοι μου μας έχουν ανάγκη πολλοί γύρω μας και ας μη το ζητούν. Το μόνο θετικό από αυτή τη κρίση είναι ότι πιστεύω πως οι άνθρωποι θα ..ξαναγίνουν..άνθρωποι βλέποντας ολόγυρα τους με άλλο μάτι τα όσα πράγματι χρειάζονται και όχι όσα  θέλουν απλά να χαρούν και να απολαύσουν.
Συγχωρέστε το πρωινό προβληματισμό μου, εμένα με δυναμώνει, με σκληραίνει και με κάνει πιο..φορτσάτη να προσπαθήσω να βοηθήσω ή να αλλάξω όσα μπορώ!
Αχτιδένια φιλάκια!

21 σχόλια:

Κωνσταντίνα είπε...

Έχετε δίκιο, οι εποχές άλλαξαν πολύ. Κι εγώ έπαιζα στη γειτονιά, πήγαινα μόνη μου σχολείο, έκανα ποδήλατο με τις φίλες μου. Αδιανόητο πια για μένα να επιτρέψω κάτι τέτοιο στο παιδί μου. Το σημαντικό είναι να προσπαθούμε και να μη μας "καταπίνει" η κούραση και τα προβλήματα που οι περισσότεροι πια αντιμετωπίζουμε. Μεγαλώνουμε διαφορετικά τα παιδιά μας, αλλά αν προσπαθήσουμε να μη χαθεί η αγάπη, η επικοινωνία και η αλληλεγγύη...όσο γίνεται...όλα μπορεί να πάνε καλά...Εξάλλου πάντα υπάρχουν και οι γιαγιάδες όπως εσείς, πολύτιμη βοήθεια σε όλα τα επίπεδα! Την καλημέρα μου!

Hfaistiwnas είπε...

Μακάρι να γίνουμε περισσότερο άνθρωποι.. αυτό χρειάζεται ο κόσμος..
Καλημέρα και καλό ΣΚ!

Katerina V *Pause blog* είπε...

Καλημέρα Γεωργία μου!
Θα ξαναγίνω γραφική αλλά αυτά που αναφέρεις ανήκουν στον τομέα μου..
Οι γονείς χρειάζονται ψυχολογική στήριξη κι αν ο πατέρας αρνηθεί, η μητέρα τουλάχιστον. Μπορεί να αναζητήσει στον δήμο της για να μην επιβαρυνθεί οικονομικά Κοινωνική Λειτουργό ή ,αν υπάρχει, Ψυχολόγο γιατί είναι πολύ σοβαρό το θέμα. Το κορίτσι αντιμετωπίζει ήδη ένα γολγοθά, αν δεν έχει δίπλα της γονείς ενωμένους να την στηρίζουν δεν θα μπορέσει να ανταπεξέλθει στη ζωή της. Είναι λεπτοί οι χειρισμοί το ξέρω αλλά αν έρθεις λίγο κοντά με την μητέρα μπορείς να την συμβουλεύσεις.
Μην παίρνεις πάνω σου όλο το ψυχολογικό πρόβλημα του κοριτσιού γιατί θα έπρεπε να την αναλάβει ειδικός. Να είσαι δίπλα της φυσικά και είναι ανθρώπινο αλλά χρειάζεται και άλλου είδους βοήθεια πιο άμεση.
Καλό σαββατοκύριακο Γεωργία μου φιλιά!

Ανώνυμος είπε...

Πάντα απολαμβάνω τις αναρτήσεις σου αλλά αυτή τη φόρα ρούφηξα κάθε σου λέξη''Οι εποχές άλλαξαν πολύ, τα παιδικά χρόνια των παιδιών μας,τα οικονομικά μας,όλα άστα να πάνε...
Ας γίνουμε τουλάχιστον λίγο πιο ΑΝΘΡΩΠΟΙ
καλό ΣΚ
ΜΙΝΑ

Hengeo είπε...

Πάλι καλά που έχει και εσένα δηλαδή Αχτίδα. Όπως είπες δεν είσαι και ψυχολόγος, οπότε, αν δε συνεργάζονται οι γονείς να κάνουν τα πολύ σωστά που είπε πιο πάνω η Κατερίνα, τουλάχιστον εσύ της στάθηκες..

Καλό απόγευμα!

Rena είπε...

Οντως δύσκολες οι εποχές για τα περισσότερα παιδιά και πολύ άσχημες οι χθεσινές ειδήσεις.
Είχα κι εγώ ένα κοριτσάκι όταν δουλευα εθελόντρια στο παιδικό μουσείο που ερχόταν κάθε Κυριακή και μόλις έμενε μόνη μαζί μου μεταλλασσόταν σε ένα τελείως διαφορετικό παιδί καθώς ανοιγόταν και έβγαζε πολύ θυμό.Εγώ δεν είχα βέβαια τη δικαιοδοσία να επέμβω σε οτιδήποτε παρά μόνο να το αναφέρω στους αρμόδιους κι εκείνοι με τη σειρά τους στους γονεις.
Φιλάκια πολλά!!!!!!!!!1

Ανώνυμος είπε...

''Προβληματικά παιδιά'' δεν υπάρχουν.
Προβληματικά μυαλά υπάρχουν , που δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τη διαφορετικότητα εξω απο τα στερεότυπα του νου.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Κωνσταντίνα μου όαν υπάρχει γιαγιά καλώς, αν όμως δεν υπάρχει;

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Hfaistiwnas, φίλε μου νομίζω ότι πλησιάσαμε περισσότερο ο ένας τον άλλο πλέον.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Katerina Verigka, φίλη μου έχεις απόλυτο δίκιο, το ξέρω όμως ακόμα δεν έχω το θάρρος να της μιλήσω.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ ΜΙΝΑ μου το νοιώθω και στεναχωριέμαι γι' αυτό ξέρεις..

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Γιώργος - Hengeo, όπως είπα και στη Κατερίνα δεν έχω ακόμη το θάρρος μαζί της, ίσως έχει πάει..δεν τολμώ να τη ρωτήσω.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ rena μου τότε το καταλαβαίνεις αυτό που λέω.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Ανώνυμος έχεις απόλυτο δίκιο εγώ μεταχειριστηκα λάθος έκφραση .

Unknown είπε...

@αχτιδα,τι να πω κ εγω μανούλα μου!!σίγουρα βλέπουμε αλλιώς πια κάποια πραγματα που τα θεωρούσαμε δεδομένα όμως δεν ειναι.σε φιλώ μανούλα μου!!

Ο κόσμος της Ράνιας είπε...

Όλοι ελπίζουμε αγαπητή Αχτίδα μήπως η κρίση αλλάξει τον κόσμο, για να δούμε γιατί υπάρχουν πολλά προβλήματα !!! Ας κάνουμε τουλάχιστον όλοι ότι μπορούμε για τον συνάνθρωπό μας !!! Καλό σου βράδυ !!!

Thalia Tzellou είπε...

Αχτίδα μου μακάρι το υπέροχο γούρι σας να ξορκίσει όλο το κακό. Για το κοριτσάκι πιστεύω πως μόνο εσείς μπορείτε να το βοηθήσετε με την αγάπη που του δείχνετε. Οι γονείς και ιδιαίτερα η μητέρα σίγουρα χρειάζονται κάποια ψυχολογική υποστήριξη να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες της ζωής τους αλλά δεν ξέρω πως θα αντιδράσουν αν τους το πείτε. Πολλοί άνθρωποι αντιδρούν τελείως αρνητικά. Θέλει προσεκτικές κινήσεις. Είμαι σίγουρη όμως πως σιγά σιγά θα γλυκάνετε όλη την οικογένεια με την αγάπη σας και το ενδιαφέρων σας. Να έχετε καλό Σαββατοκύριακο και καλό μήνα και να προσέχετε τον εαυτό σας.

Κική Κωνσταντίνου είπε...

καλημερα! περασα να ευχηθω καλο μηνα! να ειναι χαρουμενος και δημιουργικος! φιλακια πολλα!

Χαρά Θεοδωρίτση είπε...

Γλυκειά μου Αχτίδα,δνε έχω να προσθέσω τίποτα παραπάνω σ όσα έγραψες.
Εμείς,αλλά και τα παιδιά μας μεγαλώσαμε διαφορετικά, σ ένα κόσμο λιγότερο ενοχικό και περισσότερο δοτικό,τα σημερινά παιδιά βιώνουν όλη την αγριότητα των καταστάσεων και ανδρώνονται βίαια.
Παρότι καταλαβαίνω οτι η δίωρη συνεύρεση με το κοριτσακι σε πονάει και σ ε προβληματίζει πολύ,συνέχισε όσο αντέχεις να το κάνεις,γνωρίζοντας οτι ρίχνεις αχτιδένιο βάλσαμο στη ψυχούλα της.Κάπου στο μέλλον θάχει κάτι πολύ τρυφερό να θυμάται.
Φιλάκια πολλά γλυκιά μου

Ariadni St. είπε...

Θλιβερά αλλα πραγματικά. Νομιζα πως ειχατε κανει και σπουδες στη ψυχολογια , αγαπημενη μου. Τουλάχιστον προσπαθείτε και βοηθατε την Κατερινουλα όπως μπορείτε, κάτι ειναι και αυτό, απο την απόλυτη μοναξια της μικρής!
Καλό μήνα, καλό Σαββατοκύριακο!
Φιλια :)

Μαρία Έλενα είπε...

Καλό μήνα να έχεις
Φιλάκια ...