Τρίτη 11 Ιουνίου 2013

Γράμμα σε μία άγνωστη..




Με το καφέ στο χέρι πρωινιάτικη ...παρεούλα στο μπλοκόσπιτο..με τις χθεσινές σκέψεις από ένα μήνυμα που έλαβα! Κάποτε η φίλη μου το Δρομάκι μου είπε ότι τραβάω τις πονεμένες ψυχές σαν μαγνήτης, ίσως έχει δίκιο..ίσως πάλι όταν το  "ψάχνω" φταίει το γεγονός ότι ενώ σχεδόν πάντα μιλάω πολύ πάνω απ' όλα ξέρω να ακούω..στη προκειμένη περίπτωση να.διαβάζω.
Ατελείωτα μέιλ χθες με κράτησαν όλο το απόγευμα μαζί της..δεν ήθελε να μιλήσουμε στο τηλέφωνο..βλέπετε η ανωνυμία της γραφής μας δίνει την εντύπωση της κάλυψης .Εγώ πάλι που παντρεύτηκα κάποιον από..αλληλογραφία πιστεύω ότι η γραφή αποκαλύπτει περισσότερα από τη φωνή..
Μετά από 12 1/2 χρόνια ενός δεσμού..μιας ερωτικής σχέσης μόνιμης ..Ξέρετε..από αυτές που βασίζονται στο "πιθανόν"αύριο, στην εμπιστοσύνη, στην αγάπη και στο πάθος...Καταστάσεις που με μαθηματική ακρίβεια η τριβή του Σήμερα οδηγούν στην απώλεια του Αύριο.
Μηνύματα που ξεδιπλωνόντουσαν σαν ένα τόπι μεταξιού που σε ορισμένα σημεία σκλήρυνε και τέλος γινόντουσαν φθηνή σκληρή λινάτσα.. 
Να δικαιολογήσω;..να καταλάβω;..λίγο δύσκολο για μένα που κρύβω μέσα μου μία διπλή προσωπικότητα..Είμαι ευαίσθητη μα συγχρόνως ρεαλίστρια, βλέπω τα πάντα επάνω στο ροζ συννεφάκι μου μα στα δύσκολα ξέρω να το 'προσγειώνω " στη γη..στο στέρεο έδαφος.
 Λέω πολλές φορές ότι έχω το ελάττωμα να προσπαθώ να "δω" τα πράγματα πίσω από το σελοφάν που θέλουμε να τα παρουσιάζουμε, θέλω να  κοιτώ τους άλλους στα μάτια , να με κοιτούν κι εκείνοι και βλέπω σ' αυτά το βάθος της ψυχής..
Έχασε 12 μιση χρόνια από τη ζωή της, ήταν 29 και είναι σχεδόν 42..σταμάτησε τη δουλειά της γιατί πίστεψε ( αν είναι δυνατόν ) το λόγο του στο "τι σε νοιάζει αφού εγώ είμαι εδώ". Εκείνος όμως μετά από 12μιση χρόνια στα 48 του είχε τη δυνατότητα να την ξαναφτιάξει κατά τα καλά και συμφέροντα. Εύκολα γυρνά ένας άνθρωπος σελίδα στη ζωή του όταν δεν αγαπά πραγματικά, είναι σκληρό σε κάποιο άλλο να βλέπει ότι έγινα η..προηγούμενη σελίδα..
Δεν ήμουν "καλή " μαζί της..γιατί τέτοιες καταστάσεις δεν μου αρμόζουν και ούτε με κάνουν να τις δικαιολογώ.. Γίνομαι σκληρή και ρωτώ:..Τόσο καιρό που άφησες να κυλήσει δεν ..έβλεπες;..δεν αναγνώριζες σημάδια;..γιατί δικαιολογούσες τα άσχημα ;..τις ματιές σε άλλες, τα νυχτοπερπατήματα και τις κοφτές δηλώσεις .." έτσι είμαι εγώ και αν σου αρέσει" ( θα του είχα πετάξει τα ρούχα και τα πράγματα από το μπαλκόνι!!!). 
Φταις γλυκιά μου..φταις.."βολεύτηκες" σε μία κατάσταση με τη δικαιολογία της φράσης "με αγαπά"..όχι γλυκιά μου..δεν βολεύτηκες μόνον εσύ..βολεύτηκε κι αυτός. Κυνική θα με πεις..ρεαλίστρια θα σου πω! Σκέψου..δωρεάν ερωμένη, σύντροφο στα δύσκολα, οικιακή βοηθό, μαγείρισσα, πλύστρα και γιατρό όταν έσπασε το πόδι του( απορώ γιατί δεν του το έσπασες εσύ).
Τον αγαπώ..μου έγραψες..μα η αγάπη είναι ..αμφίδρομη σου απάντησα..Κάπου διάβασα ότι το "σ' αγαπώ "αρχίζει από Α και τελειώνει σε Ω, που για μένα σημαίνει ότι πρέπει να περιέχει και όλα τα υπόλοιπα γράμματα μέσα του..
Τώρα προσπαθείς να βρεις τα σκόρπια κομμάτια σου, περιμένεις με ελπίδα να έκανε λάθος και να γυρίσει και με ρωτάς τι να κάνεις για να το πετύχεις..
Εγώ θα σου "πικράνω" το χάπι και θα σου πω να ..καθαρίσεις το σπίτι από κάθε ίχνος του, να κοιτάξεις τον εαυτό σου στο καθρέπτη και να δηλώσεις απλά.."έκανα λάθος..προχωρώ".Το ..ξαναζεσταμένο φαγητό δεν παύει να είναι..χθεσινό..το σπασμένο κολλημένο βάζο το..κρύβουμε σε μια γωνία αν δεν θέλουμε να το πετάξουμε..δεν μπαίνει πια σε αυτό νερό..οπότε κάποια στιγμή το ..σαβουρντίζουμε στα σκουπίδια όσο γρηγορότερα το κάνεις γλυκιά μου τόσο καλύτερα..δεν θα το βλέπεις..
Ποτέ δεν είναι αργά..η ζωή είναι απρόβλεπτη στα "επόμενα" βήματα, απλά γύρνα σελίδα έστω και αν ήθελες να δεις άλλες λέξεις στο τέλος της.
Ίσως δεν μου ξαναγράψεις..μα και να το κάνεις πάλι το ίδιο θα σου πω..Όχι δεν είμαι σκληρή..απλά αγαπώ τον εαυτό μου, τη ψυχή μου και θέλω δίπλα μου να έχω όσους εμπιστεύομαι γιατί το αξίζω..το αξίζεις..το αξίζουν όλες όσες εμπιστεύονται ένα άνθρωπο και του δίνουν 12μιση χρόνια από τη ζωή τους...
Αυτός δεν το αξίζει κούκλα μου ..κοντεύει να σου στείλει ο ..χαμένος..(συγχίστηκα) και μπουμπουνιέρα αρραβώνα..βρήκε νέο ..φρέσκο θύμα γλυκιά μου ,ξύπνα!
Ο καφές μου τελείωσε, κρύωσε..όπως κρύωσε και η κατάσταση που ζεις. 
Σου είπα ότι θα σου αφιερώσω την ανάρτηση μου γιατί ΕΔΩ είμαι στο "σπίτι" μου , σε έχω απέναντι στο καναπέ μου και εδώ..θα σου πουν και άλλες ίσως με σχόλια τη δική τους συμβουλή.. Ίσως εγώ ήμουν σκληρή και απόλυτη..όμως αυτό ζήτησες από μένα όταν μου έγραψες..να είμαι ο εαυτός μου!
Αχτιδένια φιλάκια..

35 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

@αχτίδα,συμφωνώ σε όλα μανούλα μου!!!απλά ο κάθε άνθρωπος τα βλέπει διαφορετικά!!μακάρι να πάνε όλα καλά για την κυρία!σε φιλώ!!!!

venia είπε...

Καλημέρα Αχτίδα μας!!!εύχομαι η φίλη μας να σταθεί στα πόδια της κ να δωσει στον ευατό της την ευκαιρία να βρει αυτο που πραγματικά της αξίζει!!

Ειρήνη Ε. είπε...

Αχτίδα, καλό είναι να βλέπει κανείς τα πράγματα πίσω από το σελοφάν, όπως λες. Να βλέπει δηλαδή την πραγματικότητα. Αυτό όμως χρειάζεται θάρρος, που κάποιες φορές δεν διαθέτουμε, για διάφορους λόγους. Είτε πρόκειται για βόλεμα, είτε για ανασφάλεια, είτε ακόμη και για πραγματική αγάπη. Παρόλα αυτά, ας μην θεωρούμε τα χρόνια χαμένα. Γιατί μέσα σε αυτά ζήσαμε, δώσαμε και πήραμε. Τα καλά και τα άσχημα που ζήσαμε λοιπόν, ας τα κάνουμε γνώση. Ας τα χρησιμοποιήσουμε για ένα καλύτερο μέλλον. Θα μας βοηθήσουν ν' αποφύγουμε καινούργιες κακοτοπιές. Να δούμε τον ίδιο μας τον εαυτό, πιο καθαρά. Να χαρούμε και την πιο μικρή, όμορφη στιγμή. Τουλάχιστον, ας προσπαθήσουμε!
Φιλιά.
Καλή σου ημέρα.

Tante Kiki είπε...

Καλημέρα Αχτίδα μου, συμφωνώ με όλα όσα λες και πώς θα μπορούσα άλλωστε, να μη συμφωνώ;;;;
Πρέπει να φροντίζουμε και να αγαπάμε τους άλλους αλλά πρέπει να εκτιμάμε και τον εαυτό μας και, πάνω απ' όλα, να τον σεβόμαστε για να τον σέβονται οι άλλοι. Όταν εμείς οι ίδιοι τον ποδοπατάμε, στο όνομα της αγάπης, της ανασφάλειας, του φόβους για το άγνωστο ή της χαμηλής αυτοεκτίμησης τότε και οι άλλοι το ίδιο κάνουν γιατί είναι ο καθρέφτης μας!!!
Πολλά φιλάκια!!

Ανώνυμος είπε...

αχτιδα ενα θα σου πω πολυ δυνατο μαγνητη εχεις !!τραβας ολες τις πληγωμενες καρδιες!καλα τα λες μακαρι να σε ακουσει,να αγαπησει τον εαυτο της!φιλακια βασω λαρισα

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Νεφέλη μου νομίζω οτι κάποτε το έζησες αυτό έστω και για λίγο.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ venia μου στις δυσκολίες πρέπει να σηκώνουμε το κεφάλι, να προσπαθούμε για το καλό μας για να ήμαστε εντάξει στο χώρο που ζούμε.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Ειρήνη Ε μου φαντάσου τον εαυτό σου να επενδύει σε κάποιο άνθρωπο, να στερηθείς το δικαίωμα να κάνεις μωρό στη κατάλληλη ηλικία επειδή εκείνος σου έλεγς..μετά..φαντάσου την απογοήτευση σου για τα όσα έχασες και λιγότερο σε όσα έζησες.γιατί όταν πληγώνεσαι τόσο αυτό μετράει δυστυχώς ασυνείδητα.Το κορίτσι αυτό είναι διαλυμένο και όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο πρέπει να..χαστουκίζεςι τον άλλο για να ξυπνήσει και να σταθεί στα πόδια του όπως πρέπει να κάνει τώρα.Οφείελις να ξυπνάς μέσα της το..θυμό και όχι τη κλατάθλιψη και την ανάμνηση των όσων ολίγων ωραίων έζησε, που ήταν όσα σαν..σκυλάκι κοκκαλάκια της έδινε.Είμαι θυμωμενη μ' αυτό το..κύριο..

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Tante Kiki, φίλη μου εκείνο που ξέρω είναι οτι όταν αγαπούμε σωστά τον εαυτό μας και έχουμε ηρεμία ψυχής μπορούμε να δώσουμε τη σωστή αγάπη δίπλα μας και να βλέπουμε συγχρόνως τα πράγματα ως έχουν.Ο αυτοσεβασμός νομίζω τα κάνει όλα, μας κρατά στις δύσκολες στιγμές..

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Βάσω Λάρισα, γλυκιά μου μικρή φίλη σε σκέπτομαι και σ' αγαπώ.Συγνώμη που δεν σου τηλεφώνησα.

Ανώνυμος είπε...

@ Αχτιδούλα μου σε διαβάζω χρόνια και σήμερα δεν άντεξα να μη σου γράψω γιατί το περασα αυτο το λουκι και μάλιστα σε μια επαρχιακή πόλη που το κουτσουμπολιο είναι το φαγητό τους.Έχασα χρόνια από τη ζωή μου και σήμερα είμαι πια 56 χρονών μόνη μα ευτυχώς έχω τη δουλειά μου.Ημουν τυχερη σ' αυτό.
Ελισάβετ

Μαρία Έλενα είπε...

Έχεις πολύ δίκιο Αχτίδα
Φιλάκια ...

Penelope είπε...

Καλησπέρα Αχτίδα μας.
Ελπίζω να είστε όλοι σας καλά (μιας κι' έχω καιρό να σας διαβάσω).

Νομίζω πως κατά βάθος και άγνωστη φίλη που σου έγραψε, τα ίδια πιστεύει με σένα, απλά δεν είναι εύκολο να αναγνωρίσει πόσο λάθος έκανε. Πόσο η ίδια δεν εκτίμησε τον ίδιο της τον εαυτό και τα "καμπανάκια" που αυτός της έκκρουε. Δεν είναι εύκολο να αναγνωρίσουμε τα λάθη μας, γιατί είμαστε άνθρωποι. Και πάντα η "ώθηση" που μας δίνουν οι τρίτοι (όπως εσύ στην συγκεκριμένη περίπτωση Αχτίδα μου) είναι αυτή που μας "ξεκουνά" τελικά.

Φίλη...προχώρα και κοίτα μπροστά!
Η ζωή μας σε κάθε στροφή, κρύβει άλλα πρόσωπα, άλλες καταστάσεις και άλλα βιώματα.

το στεκι της σοφιας είπε...

πονεσε η καρδια μου διαβαζοντας την ιστορια αυτης της γυναικας.δυστυχως υπαρχουν πολλοι ανθρωποι που εχουν ζηση μια τετοια κατασταση.ευχομαι να πανε ολα καλα στη ζωη της. σε φιλω γλυκια μου αχτιδα.

maria είπε...

Αχτίδα μου, καλησπέρα κορίτσι μου, η περίπτωση της κοπέλας που μας περιέγραψες, πολύ συνηθισμένη δυστυχώς. Εχω συναντήσει αρκετές κοπέλες που "βολεύονται"
και ξαφνικά καταλαβαίνουν πως πέρασαν τα χρόνια νερό απο τα χέρια τους και δεν το κατάλαβαν.
Μακάρι τις συμβουλές σου να τις ακολουθήσει η κοπέλα και να συνεχισει τη ζωή της, μακριά απο αναμνήσεις και μήπως.
Θέλω να σου πω συγχαρητήρια για την κρίση σου και για τις ώριμες και γεμάτες αγάπη συβουλές σου.
Με πολύ εκτίμηση για το πρόσωπο σου σου στέλνω την αγάπη μου.

Ανώνυμος είπε...

Αχτιδα μου το εχω ζησει,μετα απο 10 χρονιαγαμου καιενα παιδι[το φανταρακι μου]ΤΟΛΜΗΣΑ. Σημερα εχω εναν εξαιρετικο συντροφο και μια κορη στα 14.Οι 4 ειμαστε μια αγαπημενη οικογενεια.Αν δεν τολμουσα θα ειμουν δυστυχησμενη και εγω και ο γιος μου γιατι ο βιολογικος του πατερας καθε αλλο παρα πτοτυπο ηταν.
Με εκτιμηση ΜΙΝΑ

Eva Psarrou είπε...

Δύο είναι συνήθως οι λόγοι που αποφασίζει μια γυναίκα να μείνει σε μια δύσκολη σχέση: Ή λυπάται τα χρόνια που επένδυσε σε αυτήν σε ψυχή και συναίσθημα ώστε να μη μπορεί να βάλει ένα τέλος ή ότι παρά τα όποια προβλήματα (που όλα τα ζευγάρια αντιμετωπίζουν κατά καιρούς) τελικά τα καλά είναι περισσότερα και σημαντικότερα από τα κακά.
Δυστυχώς, για τη φίλη σου μάλλον τα κακά είναι τόσο κακά που δεν συγχωρούνται πλέον. Αργά ή γρήγορα θα το καταλάβει και η ίδια, είμαι σίγουρη. Κανείς δεν είναι τέλειος, όταν όμως τα κακά στοιχεία του άλλου βλάπτουν τον ίδιο σου τον εαυτό, τότε παίρνεις μια βαθειά ανάσα και αλλάζεις σελίδα χωρίς να ξανακοιτάξεις πίσω. Αγαπάμε τους άλλους και δινόμαστε, όμως καλό είναι να θυμόμαστε ότι υπάρχουμε κι εμείς ως προσωπικότητες που αγαπάμε εξίσου και αξίζουμε να μας αγαπούν και αυτοί που χαίρονται τα δώρα της αγάπης μας.

Σε χαίρομαι αχτίδα μου που είσαι ένας φάρος σοφίας και συμπόνιας για τις πελαγωμένες ψυχές.

Να' σαι πάντα καλά!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Ελισάβετ, χαίρομαι φίλη μου που για σένα βρέθηκε η δύναμη.Μη κοιτάς τα χρόνια κοίτα τη ψυχική σου ηρεμία.

http://3el-lifecoaching.blogspot.com είπε...

Αγαπημένη Αχτίδα μέσω του δικού σου blog θα μιλήσω στην κοπέλα και θα ήθελα να της πω πως ποτέ δεν είναι αργα να καταλάβουμε οτι πήραμε λάθος δρόμο. Μέσα από αυτόν τον δρόμο μαθαίνουμε τον εαυτό και τους άλλους.
Εξάλλου όλο το ταξίδι της ζωής είναι να γνωρίσουμε και να αγαπήσουμε τον εαυτό.
Στις σχέσεις υπάρχουν κανόνες.
Ι. ΑΓΑΠΏ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ, ΑΓΑΠΩ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ
2. ΦΡΟΝΤΙΖΩ ΕΜΈΝΑ, ΦΡΟΝΤΙΖΩ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ
3.ΚΑΝΩ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΟΔΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΆΠΤΥΞΗ
Επειδή ό,τι κάνουμε είναι επιλογή μας, συνειδητή ή ασυνείδητη, καλό είναι να δούμε τι μάθημα πήρα από την εμπειρία και να κοιτάξω τη ζωή με νέα ματιά, με πίστη, με εμπιστοσύνη, με αισιοδοξία και με αγάπη.
Το σύμπαν μας στέλνει αυτό που έλκουμε. Ας φροντίζουμε συνειδητά να έλκουμε τις καταστάσεις και τα γεγονότα που θέλουμε.
με αγάπη Ελένη

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Μαρία Έλενα, ελπίζω να το καταλάβει και να συνέλθει γιατί αισθανότανε χάλια, ήταν άσχημα.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Penelope μου ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός απλά πρέπει να το καταλάβει αφού αυτός κάνει νέα οικογένεια.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Σοφια Αρσενιου, μου γράφει κάθε μέρα ξέρεις.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ maria μου δεν φταίει μόνο η κοπέλα, φταίει και αυτός ο αλήτης που την έπαιξε σαν κομπολογάκι.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ ΜΙΝΑ μου με συγκινείς, μπράβο γλυκιά μου έκανες το σωστό και ο Θεός σε δικαίωσε.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Eva Psarrou , σωστά τα λες φίλη μου , είναι η συνήθεια το ξεβόλεμα το γεγονός ότι έχασες χρόνια.Το παιδί που της αρνήθηκε με τρενάρισμα να κάνει, ο πανικός οι πρέπει να πάρει τη ζωή στα χέρια της. Δυστυχώς δεν ε΄χει οικογένεια..

Funky Monkey είπε...

Η συνειδητοποίηση των χαμένων ετών είναι αυτό που την κάνει χάλια... αλλά για μένα, σαν φιλική συμβουλή, είναι και αυτό που θα έπρεπε να την εξοργίσει κιόλας. Το κίνητρο για να πάει παρακάτω, καταλαβαίνεις τι εννοώ; Δεν είναι εύκολο, εννοείται, αλλά δεν της αξίζει κάποιος που δεν θα τη νοιάζεται.
Εύχομαι να πάνε όλα καλά στη ζωή της και να ξεπεραστούν γρήγορα τα δύσκολα.
Φιλιά, Αχτίδα μου.

Xris Kat είπε...

Τα είπες πολύ σωστά Αχτίδα μου. πολύ στεναχωριέμαι όταν ακούω τέτοιες καταστάσεις. Πολύ θυμώνω όταν υπάρχουν τέτοιοι ''άνθρωποι'' εκμεταλλευτές. Μακάρι να της βγεί θυμός και όχι κατάθλιψη. Μακάρι να σταθεί δυνατή. Μακάρι να σταθεί στα πόδια της και να ορθοποδήσει. Πρέπει να κοιτάξει τον ευατό της απο εδω και πέρα... Της εύχομαι καλή τύχη απο εδω και πέρα.

BUTTERFLY είπε...

Ολοι κανουμε λαθη και λαθος επιλογες. Οσο δυσκολο ειναι να ξεκολλησει το μυαλο απο μια κατασταση που για χρονια την εξιδανικευε και θεωρουσε οτι μεσα απο αυτην μονο ζουσε και ανεπνεε, αλλο τοσο δυσκολο και περισσοτερο ισως ειναι να παραδεχτεις μεσα σου, στον εαυτο σου, οτι πραγματι ολα οσα εκανες εδω και χρονια ηταν λαθος. Μεγαλο χαστουκι, ζορικο...
Καλη τυχη ευχομαι στην κοπελα και να μη χασει αλλο χρονο!

Hfaistiwnas είπε...

Ποτέ δεν είναι αργά, θα βγάλει όλη τη δύναμμή που κρύβει και θα σταθεί στα πόδια της! Δεν τελείωσε η ζωή!!

Λένα είπε...

Δυστυχώς και δεν είναι η μοναδική περίπτωση. Μακάρι να διαβάσει όλα αυτά και να της γίνουν οδηγός για
την υπόλοιπη ζωή της. Αν και τώρα είναι πολύ νωπό και δεν είναι σε θέση να το συνηδητοποιήσει.
Ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός.
Να σκέφτεται ότι μια φορά γεννιόμαστε σ'αυτήν την ζωή και αξίζουμε τα καλύτερα.
Ο Θεός να της δώσει δύναμη να το ξεπεράσει όσο πιο γρήγορα γίνεται.
Φιλιά
Λένα

Λένα είπε...

Δυστυχώς αχτιδούλα δεν είναι η μοναδική περίπτωση. Μακάρι να διαβάσει όλα αυτά και να της γίνουν οδηγός για την υπόλοιπη ζωή της. Μια φορά γεννιόμαστε σ'αυτήν την ζωή και αξίζουμε τα καλύτερα.
Ακόμα είναι πολύ νωπό και είναι δύσκολο να συνηδητοποιήσει πράγματα.
Ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός
για όλα τα άσχημα που μας συμβαίνουν. Και δυστυχώς υπάρχουν πολύ χειρότερα.
Εύχομαι από την καρδιά μου να το ξεπεράσει όσο γρηγορότερα γίνεται

Πολλά φιλιά
Λένα

Rena είπε...

Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου Αχτίδα,η ζωή έχει πολλούς δρόμους,εμείς απλά διαλέγουμε και προχωράμε,κάθε επιστροφή σημαίνει στασιμότητα στη ζωή μας και χαμένος χρόνος!!!
Φιλάκια!!

Rena Christodoulou είπε...

ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΚΟΙΤΑΞΕΙ ΜΠΡΟΣΤΑ Η ΦΙΛΗ ΜΑΣ!!
ΔΕ ΓΥΡΙΖΕΙ ΠΙΣΩ ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ, ΟΥΤΕ ΘΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΑΛΛΗ ΖΩΗ!!!!!
ΧΙΛΙΕΣ ΦΟΡΕΣ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑ ΜΕ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΗΝ ΑΓΑΠΑΕΙ!!!!!
ΜΕ ΠΟΝΕΣΕ ΠΟΛΥ, ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ ΦΙΛΗ ΜΑΣ!

Φιλία είπε...

Κατά τη φτωχή μου γνώμη, τρεις είναι οι παράγοντες που πρέπει να πληρούνται για να επιτύχει μια σχέση. Ένας να "χωλαίνει", δεν πάει καλά το πράγμα!!!!
ΕΚΤΙΜΗΣΗ, ΠΙΣΤΗ, ΕΛΞΗ.
Εκτός από την έλξη που είναι προφανής στην περίπτωση της φίλης μας, με τους άλλους δυο τι γίνεται;
Γίνεται να εκτιμάς έναν αναξιόπιστο;
Στροφή λοιπόν 180 μοιρών και νέο ξεκίνημα. Ελπίζω και εύχομαι να βρει τη δύναμη να πατήσει ένα τεράστιο delete και να συνεχίσει έστω και μόνη αλλά αγαπώντας και εκτιμώντας τον εαυτό της!!!!
Καληνύχτα Αχτιδούλα

Paraskevi Lamprini M. είπε...

πού δύσκολα.... ουδέν σχόλιον...