Τετάρτη 12 Ιανουαρίου 2011

Μια Όαση χρειάζομαι σ' αυτή τη νέα πραγματικότητα της ζωής....

Τη φωτογραφία αυτή μου την έστειλε η φίλη μου η Αγλαία απο το ταξίδι της τα Χριστούγεννα ..τη κράτησα γιατί μου έδωσε ομορφιά και ηρεμία.. επιτρέψτε με να την μοιραστώ μαζί σας!

Μια βροχερή μέρα σήμερα..όμως όμορφη ακόμα και χαζεύοντας απο το μαγαζί μου τις ανοιχτές ομπρέλες και το βιαστικό κόσμο.
Κατέβασα στο εργαστήρι τα σοκολατάκια που έκανα με την ελπίδα να έρθει κάποιος για παρεούλα και να τα δοκιμάσει.. .. Αν και περίμενα τη φίλη μου τη Μαίρη να πάρει μία κούτα με ρούχα παιδικά για παιδάκια που τα έχουν ανάγκη.. δεν μπόρεσε φαίνεται να έρθει κι εγώ το πήρα απόφαση οτι θα ζωγραφίσω χωρίς παρέα..
 Ο Δημήτρης μου έφυγε για αγορές του εργαστηρίου και εξαφανίστηκε..κάπου στις κόρες του , στα εγγόνια του ή σε κανένα σούπερ μάρκετ...σκέφτηκα θα είναι ... Πέτυχα το τρίτο!
Το καβαλέτο μου στημένο, το τέμπλο μου σχεδόν τελειώνει το πρώτο κομμάτι .. σήμερα δεν μπορώ να ζωγραφίσω .. δεν έχω τόσο όρεξη γιατί χαζεύω το δρόμο έξω απο την τζαμαρία. Σκέπτομαι πως θα είναι όταν θα κατεβάσω τα ρολά για να τη σκεπάσω.
Αν ήταν δυνατόν ακόμα και με βροχή να μείνω χωρίς παρέα.. μια γειτόνισα .. ένα γλυκάκι μου και να η καλύτερη συζήτηση για δύο γυναίκες στην ίδια γειτονιά .. γνωστές αν και όχι τόσο ώστε να πω φίλες.  
Έτσι ξαφνικά άρχισε η κουβέντα μας ανάμεσα σε σοκολατάκια με πορτοκάλι και δυο φλιτζάνια καφέ.. Τίποτε το σπουδαίο .. πράγματα απλά καθημερινά.. μικρές αλήθειες που κρύβει η ψυχή μας και τις λέει έτσι απροσδόκητα σε μια ξένη..με τιμά κάθε φορά που κάποια μου λέει κάτι προσωπικό της  , αισθάνομαι ευθύνη και πάντα προσπαθώ να την σταματήσω ...
Κάποιος μπήκε στο μαγαζί μου μετά και μου ζήτησε χρήματα για να πληρώσει τα φάρμακα της γυναίκας του μου είπε.. Την ώρα που έβγαζα να του δώσω μπήκε μια γειτόνισα  απο δίπλα  και μόλις τη είδε την έσπρωξε και έφυγε τρέχοντας..
Ξαφνιάστηκα..
- Του έδωσες λεφτά μου είπε; είναι κλέφτης , μου έκλεψε χρήματα απο το συρτάρι μου στο χωλ όσο πήγα να του δώσω τρόφιμα που μου ζήτησε..
 Έμεινα με ανοιχτό στόμα.. έκλαιγε σχεδόν όταν μου έλεγε οτι η γυναίκα του και τα παιδιά του πεινούσαν..
- Δεν είναι καν παντρεμένος, γνωστός στην αστυνομία, παίρνει ναρκωτικά...μου είπε .. δεν βλέπεις τη Κλώντη που του γαύγιζε σαν τρελλή;
- Η Κλώντη γαυγίζει σε όλους!
Ο άνδρας μου λέει οτι είμαι εύπιστη και είναι αλήθεια.. το ξέρω μα δεν δέχομαι να αλλάξω..έχω εμπιστοσύνη στο κόσμο και αρνούμαι να δεχθώ την άσχημη πλευρά τους που ίσως κρύβουν.Νομίζω οτι αν το έκανα αυτό θα ήμουνα χωρίς το κυριώτερο.. την ευτυχία της φιλίας.
Δεν του είπα τίποτα όταν ήρθε... την έχω ξαναπάθει πριν λίγα χρόνια και με δούλευε για καιρό..
Μια Όαση χρειάζομαι σ' αυτή τη νέα πραγματικότητα της ζωής....
Επιθύμησα τη φίλη μου το Δρομάκι.. την πήρα τηλέφωνο πρωί πρωί και μετά  περίμενα το Δημήτρη μου για να του πω..
-Θα με πας στη φίλη μου τη Κυριακή;
-Θα σε πάω όπου θες..ιδιαίτερα στη Μαρία !
- Θα περάσουμε και από την Ελευθρούπολη για ένα καφέ να δω και την Εβελίνα μετην Μπουμπού;
- Θα σε πάω όπου θες σου είπα ..
Όταν είσαι 57 χρονών και στο σπίτι πια δεν σε περιμένουν τα παιδιά σου για να τους ετοιμασεις το βραδινό παρά μόνον ο σύντροφός σου .. τότε νοιώθεις πόσο γλυκιά είναι η παρουσία ενός τέτοιου  ανθρώπου δίπλα σου και νοιώθεις τυχερή.
Βρέχει ακόμα.. μου αρέσει..η πεζότητα της καθημερινότητας  με κάνει να σκέπτομαι...: Το πλυντήριο τελείωσε..που θα απλώσω τα ρούχα;

25 σχόλια:

Hfaistiwnas είπε...

Καλησπέρα!!!
Δεν ξέρεις ποιόν να εμπθστευτείς πια.. αλήθεια, δεν ξέρεις ποιός σου λέει ψέματα και ποιός αλήθεια..
Να προσέχετε!!
Και ετοιμάσου για βόλτα!!!

el.mar είπε...

Είναι δύσκολα τα πράγματα για όλους...
Ακόμα κ με βροχή βρε Αχτιδούλα μου την παρεούλα σου την έχεις!!!Ωραία!
Τυχερή...πάλι βολτούλα!
Να σκέφτεσαι θετικά Αχτιδούλα μου...σου στέλνω πολλά γλυκά φιλάκια!!!!!!!!!!!!!!

ag είπε...

Δυστυχώς υπάρχουν κι αυτά...Το κακό είναι οτι υπάρχουν και άνθρωποι που μπορεί όντως να έχουν πρόβλημα και τους κοιτάμε υποψιασμένοι πια.. Οταν μπορώ να δώσω τη βοήθεια μου τη δίνω, δεν θέλω να είμαι καχύποπτη, αν με κοροιδέψουν με κοροιδέψανε. Εγώ σκέφτομαι οτι όπως μπορώ βοηθάω αλλά με το θέμα της κλοπής όμως αλλάζει το πράγμα... Τι να πω...Πρέπει να έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά.Σε λάθος εποχή ζω, αυτό είναι το μόνο σίγουρο! Ωραία η φωτογραφία :)

Ρεβεκκα είπε...

Αυτο εχει απομεινει...η ανθρωπια και η εμπιστοσυνη.Εσι ειμαι κ εγω κ πιστεψε με δεν χανεις.Μπορει καποιοι να το εκμεταλευονται αλλα τους γυριζει πισω καποια στιγμη.Φιλια Αχτιδα μου καλη και μην αλαξεις απλα ναγινεις λιγο πιο προσεκτικη....

Αστοριανή είπε...

Αχτίδα μου,
...που τόσο σε "χρειαζόμαστε" εδώ στο λευκό παγετώνα της Νέας Υόρκης!!!!!!!!!!!!!!!
Αν δεν ήξερα ότι είσαι εσύ, θα νόμιζα ότι φίλη κι εσύ είστε το ίδιο πρόσωπο!
κι είστε σε σημαντική απόσταση η μία από την άλλη!!!
Πριν από τα χριστούγεννα επικοινωνήσαμε, έκλαιγε, ήταν τρομερά αναστατωμένη... ΙΔΙΑ εμπειρία, ίδια δικαιολογία, ίδια τακτική...
η αστυνομία τον γνωρίζει...
του έδωσε από λύπη ένα εικοσάρι... και κάτι συμπληρωματικά για φαγητό..., μόλις αυτή έστριψε να ...πάρει κάτι, αυτός αστραπιαία άνοιξε το φερμουάρ της τσάντας της και της πήρε 40-με 60 ευρώ που είχε για τα ψώνια τους... κι εξαφανίστηκε!!!!!!!!!!!!!!!!
Το ανέφερε μετά στη γειτονιά... το ίδιο έχει κάνει και σ' ένα σουβλάκι-ταβέρνα... κ.λ.π.
Εκείνο που με τρελαίνει είναι πως να της το πω, να τα πείτε μαζί... δεν θα ήθελα να το μάθει από μένα ο άνδρας της!!!!!!!!!!!!
Σε φιλώ,
μια ματιά στην Αστοριανή θα σε φέρει σ΄άλλα θέματα!
Υιώτα
Ν.Υ.

Ανώνυμος είπε...

Kανείς δε θα δηλώσει πως ήρθε για να κλέψει, πως είναι απατεώνας, όλοι μια δακρύβρεχτη ιστορία επινοούν, ώσπου να βρουν την ευκαιρία να "βουτήξουν" ό,τι μπορούν. Το ζητούμενο γι' αυτούς είναι να πλησιάσεις το σημείο, όπου έχεις τα χρήματα, για να το εντοπίσουν, να δράσουν αστραπιαία και να φύγουν ανενόχλητοι. Αφού δε σε χτύπησε και εξαφανίστηκε, τυχερή είσαι. Έχω ακούσει από γνωστούς δεκάδες τέτοιες περιπτώσεις, όπου η ανθρωπιά θεωρείται τουλάχιστον ανοησία. Αυτήν εκμεταλλεύονται. Να προσέχεις.

Καλημέρα. Σε φιλώ.
Χρυσούλα

Ελευθερία είπε...

πανω στην ωρα ηρθε η παρεουλα σου
να προσεχεις καλη μου, ο κοσμος... αλλαξε και οσο δυσκολευουν τα πραγματα, ολο και ποιο πολλοι θα ειναι αυτοι που δεν θα εχουν δουλεια, θα πεινανε τα παιδια τους και... οπως ειπα και στον αντρα μου
"αν φτασουμε να πειναμε, δεν ξερω μαλλον και εγω θα κλεψω για να τα ταισω και οχι μονο"
καλη σου μερα και καλα να περασεις στην εκδρομουλα σου!!!!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Hfaistiwnas, καλημέρα ,καλημέρα..σήμερα με ..σκέπασε το πάπλωμα!Κάτι η ζεστούλα μέσα στο κρεββάτι..κάτι που άργησα να κοιμηθώ..νάμαι φίλε μου καλημέραααα!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ el.mar, σχεδόν πάντα έχω παρέα, άλλες φορές λίγη άλλες φορές δεν έχω θέσεις απο καθίσματα..

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Andie "AnGl", αυτό που έβλεπα στο εξωτερικό κάποτε υπάρχει εδώ στην Ελλάδα μας..φοβάμαι πια να μείνω μόνη στο μαγαζί βράδυ ιδιαίτερα..

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Ρεβεκκα μου αυτό ακριβώς ..δεν ξες πια πως να αντιδράσεις.Είχα μια που για καιρό μου ζητούσε κάθε 10-15 μέρες χρήματα ( 20 ευρώ ) για τα φάρμακα της πάλι.. τις δυο πρώτες φορές την πίστεψα και της έδωσα, μετά ήρθε η ίδια η κόρη της που δουλεύει στο φαρμακείο της γειτονιάς μοας και μου ζήτησε να μην της ξαναδώσω γιατί έπαιζε στο..καζίνο!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Αστοριανή μου έχει συμβεί δυστυχώς πάνω απο 3 φορές με 3 διαφορετικές περιπτώσεις και μια φορά που αρνηθηκα απο την αρχή είχα κάνει λάθος εκτίμηση , το έμαθα και είχα τύψεις για χρόνια..λοιπόν τι μπορείς να κάνεις;Θα έρθω να δω στο μπλοκόσπιτο σου!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ alla logia( Χρυσούλα) δυστυχώς υπάρχει πια μεγάλη απάτη μσα νομίζω οτι είναι θέμα ανθρώπων.Τη πρώτη φορά που μου συνέβη ήταν πριν πολλά χρόνια απο μια γριούλα .Είχα οργανώσει ολόκληρη την πολυκατοικία για να κάνειέρανο σε χρήματα και τρόφιμα.Για ένα ολόκληρο χρόνο την τροφοδοτούσαμε..μέχρι που μια απο την πολυκσατ. με πήρε να πάμε επίσκεψη ξαφνικά στο σπίτι που έλεγε οτι έμενε..Έμενα πιο δίπλα και είχε κόρη γιατρό και ένα σπίτι που μείναμε κάγκελο βλέποντας το.Δεν ξαναπάτησε απο τότε..

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Ελευθερία μου δύσκοπλοι καιροί μα τι να πούνε οι άνθρωποι που έζησαν κατοχή όπως οι γονείς μας.Δεν πιστεύω οτι αν θες να βγάλεις το καθημερινό δεν μπορείς να βρεις κάπου χωρίς διαλλογή να δουλέψεις.Εγώ δεν θα κοιτούσα , θα έκανα οτιδήποτε ..

ElenaG είπε...

Καλεεεεεεεεεεεεεε
περίιιιιιιιιιιιιιμενε να πάμε μαζί!!!!Χι!Χι!

mariak είπε...

Καλημέρα....καλύτερα να είσαι πιο προσεκτική την επόμενη φορά , για τί μπορεί κάποιος απ΄αυτούς τους τύπους να γίνει και επικίνδυνος....Θα δούμε πολλά τις μέρες που έρχονται. Χαίρομαι όμως που δεν χάνεις το κέφι σου και θα πας βολτίτσα ...καλά να περάσετε.....Φιλιά

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ ElenaG, εσύ πάρε μαγιό μαζί σου να σε πάω στο Ποζαρ για λουτρά θερμά και εξοχούλα και βέβαα..μοναστήρια!Πές μου τι φαγητά ΔΕΝ τρως για να ξέρω..ρωτά ο Δημήτρης.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ mariak φίλη μου σε είχα πα΄ρει τηλέφωνο τις γιορτές και δεν απαντούσες.Τι κάνει ο κούκλος ο γιος σου;

Mr Arvulas είπε...

καλησπερα σε προσκαλω στο blog μου!!!!

ElenaG είπε...

ΟΛΑ τα τρώμε (δυστυχώς!)ΧΑ!ΧΑ!
(μονο η ρίγανη δεν μου αρέσει!)

Ειρηνη Σ είπε...

Αχτίδα τι μας εχει πιασει εμας τις αναμεσα 50-60??? και εγω -στα 59- αυτον τον καιρο τα ιδια σκεπτομαι και παρακαλαω να τον εχει ο Θεος γερό να ειμαι διπλα του και να στηρίζουμε ο ενας τον αλλον
γιαυτο τον λεω και συν-ζυγό μου γιατι ειμαστε κατω απο τον ιδιο ζυγο
να εισαστε καλα και παντα μαζι

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Mr Arvulas, ευχαριστώ για την ..επίσημη πρόσκληση ..καλέ έρχομαι..

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ ElenaG, ε! το άκουσα κι αυτό..δεν τρώει τη ρίγανη!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Ειρηνη Σ μου δεν κατάλαβες.. ξαφνικά βλέπουμε οτι ότι φροντίοζαμε έφυγε και φροντίζει τα δικά του κλαδάκια..οπότε σαν τον κισσό αρπαζόμαστε απο το δυνατό τοίχο δίπλα μας.

My little Prince ♕ Nikolas είπε...

πάρα πολύ όμορφη φωτογραφία, Καλή χρονιά δεν είπαμε μωρέ ακόμα....

πολλοί άνθρωποι ζητάνε οτιδήποτε χρησιμοποιώντας ψεύτικα στοιχεία
Να ακούς το ένστικτό σου κ την καρδιά σου. Και αν δώσεις κ σε κανέναν "λάθος" άνθρωπο, δεν πειράζει

κάποια τρύπα στην ψυχή του, όσο άσχημη κ να είναι η πράξη του, θα ζεσταθεί